Psalmen 72

1 Van Salomon. Geef aan den Koning uw rechtsmacht, o God, En uw gerechtigheid aan den Zoon van den Koning;

Von Salomo. / Elohim, gib dem Könige Macht zu richten / Und laß den Königssohn sie üben in deiner Gerechtigkeit!

2 Opdat Hij uw volk met rechtvaardigheid richte, En uw misdeelden volgens recht.

Mög er dein Volk gerecht regieren / Und deine Armen, wie sich's gebührt!

3 De bergen zullen de vrede brengen, De heuvelen gerechtigheid voor het volk;

Laß Frieden tragen die Berge dem Volk, / Und Gerechtigkeit kleide deine Hügel!

4 Hij zal recht verschaffen aan het volk in verdrukking, De armen helpen, maar den verdrukker vertrappen.

Er schaffe Recht den Armen im Volk, / Er helfe den dürftigen Leuten / Und zermalme alle Bedrücker!

5 Hij zal leven, zolang de zon blijft stralen, Met de maan van geslacht tot geslacht;

Er bleibe, solange die Sonne scheint, / Solange der Mond zu sehn, von Geschlecht zu Geschlecht.

6 Hij zal neerdalen als regen op de beemden, Als een bui, die de aarde besproeit.

Er sei wie Regen, der Wiesen benetzt, / Wie reiche Güsse, die Felder befeuchten.

7 In zijn dagen zal de gerechtigheid bloeien, En een volheid van vrede, totdat de maan niet meer schijnt.

In seinen Tagen soll blühen das Recht / Und Friede in Fülle, bis nimmer der Mond.

8 Van zee tot zee zal Hij heersen, Van de Eufraat tot de grenzen der aarde.

Er herrsche von Meer zu Meer, / Vom Strom bis ans Ende der Erde.

9 Zijn tegenstanders zullen de knie voor Hem buigen, Zijn vijanden in het stof moeten bijten;

Die Wüstenbewohner knien vor ihm, / Seine Feinde werden den Boden küssen.

10 De koningen van Tarsjisj en zijn kusten, Zullen Hem geschenken brengen. De koningen van Sjeba en Seba Zullen Hem hun schatting betalen;

Von Tarsis und von den Inseln entrichten die Könige Gaben, / Von Scheba und Seba bringen die Könige Zins herbei.

11 Alle vorsten Hem huldigen, Alle volken Hem dienen.

Huldigen sollen ihm alle Könige, / Alle Völker ihm dienen.

12 Want Hij zal den arme tegen den rijke beschermen, En den verdrukte, die geen helper meer heeft;

Denn er rettet den Armen, der Hilfe erfleht, / Den Dürftigen, der keinen Beistand hat.

13 Zich over den zwakke en arme ontfermen, En uitkomst brengen aan de misdeelden.

Er erbarmt sich des Schwachen und Armen, / Und der Elenden Leben errettet er.

14 Hij zal ze verlossen van druk en geweld, En hun bloed zal kostbaar zijn in zijn ogen;

Von Druck und Gewalttat macht er sie frei, / Ihr Blut ist teuer in seinen Augen.

15 Hij zal ze doen leven, en het goud van Sjeba hun schenken, Steeds voor hen bidden, ze iedere dag zegenen.

So leben sie denn; ja, er wird sie mit Gold aus Scheba beschenken. / Drum werden sie stetig auch für ihn beten / Und allzeit ihm Segen wünschen.

16 Dan zal er een overvloed van koren zijn in het land, Het zal wuiven op de toppen der bergen; Zijn aren zullen als de Libanon bloeien, En de halmen als het kruid op het veld.

Getreide in Fülle sei im Land, sogar auf den Gipfeln der Berge; / Wie der Libanon woge und rausche die Frucht. / Wie der Erde Kräuter so zahlreich / Mögen die Städtebewohner erblühn.

17 Zijn Naam zij voor eeuwig gezegend, Zolang de zon schijnt, heerse zijn Naam: Alle volkeren zullen zich daarmee zegenen, Alle geslachten der aarde hem loven!

Sein Name bleibe auf ewig! / Solange die Sonne scheint, möge sein Name bestehn! / Es mögen sich alle segnen mit ihm, / Alle Völker ihn glücklich preisen!

18 Gezegend zij Jahweh, lsraëls God, Die wonderen doet, Hij alleen!

Gepriesen sei Jahwe Elohim, Israels Gott, / Der Wunder vollbringt allein!

19 Gezegend voor eeuwig zijn heerlijke Naam, Heel de aarde worde vervuld van zijn glorie! Amen, Amen!

Und gepriesen sei ewig sein herrlicher Name! / Sein Ruhm erfülle die ganze Erde! / Amen. Amen.

20 Einde der gebeden van David, den zoon van Jesse.