Psalmen 71

1 Tot U neem ik mijn toevlucht, o Jahweh; Laat mij toch nooit beschaamd komen staan.

En ti, oh SEÑOR, he esperado; no sea yo confundido para siempre.

2 Bevrijd en verlos mij door uw genade, Hoor mij aan, en kom mij te hulp.

Hazme escapar, y líbrame en tu justicia; inclina tu oído hacia mí y sálvame.

3 Wees mij een veilige, altijd toegankelijke rots; Gewaardig U, mij te helpen, want Gij zijt mijn toevlucht en schuts!

Seme por peña de fortaleza, adonde recurra yo continuamente; has mandado que yo sea salvo; porque tú eres mi roca, y mi castillo.

4 Mijn God, red mij uit de hand van den boze, Uit de vuist van tyran en verdrukker.

Dios mío, líbrame de la mano del impío, de la mano del perverso y violento.

5 Want Gij, o Heer, zijt mijn hoop, Van kindsbeen af mijn vertrouwen, o Jahweh;

Porque tú eres mi esperanza, Señor DIOS; seguridad mía desde mi juventud.

6 Ik steunde op U van de moederschoot af, Reeds vóór mijn geboorte waart Gij mijn beschermer. In U heb ik altijd gejubeld,

Por ti he sido sustentado desde el vientre; de las entrañas de mi madre tú fuiste el que me sacaste; de ti ha sido siempre mi alabanza.

7 Zodat ik velen een voorbeeld kon zijn. Gij zijt mijn machtige toevlucht geweest,

Como prodigio he sido a muchos, y tú mi refugio fuerte.

8 Mijn mond bleef vervuld van uw lof; Zo heb ik uw glorie bezongen, Uw heerlijkheid iedere dag!

Sea llena mi boca de tu alabanza, de tu gloria todo el día.

9 Verstoot mij niet, nu ik oud ben; Verlaat mij niet, nu de kracht mij ontzinkt.

No me deseches en el tiempo de la vejez; cuando mi fuerza se acabare, no me desampares.

10 Want mijn vijanden houden al beraad over mij, En die mijn leven belagen, smeden samen hun plannen.

Porque mis enemigos han tratado de mí; y los que acechan mi alma, consultaron juntamente.

11 Ze zeggen: "God heeft hem verlaten; vervolgt en grijpt hem; Want er is niemand, die hem kan redden!"

Diciendo: Dios lo ha dejado; perseguid y tomadle, porque no hay quien le libre.

12 O God, blijf niet ver van mij af; Mijn God, kom mij spoedig te hulp!

Oh Dios, no te alejes de mí; Dios mío, acude pronto a mi socorro.

13 Laat schaamte en schande hen treffen, Die mijn leven belagen; Hoon en smaad hen bedekken, Die mijn ongeluk zoeken.

Sean avergonzados, perezcan los adversarios de mi alma; sean cubiertos de vergüenza y de confusión los que buscan mi mal.

14 Maar ìk wil standvastig vertrouwen, En al uw glorie blijven verkonden:

Mas yo siempre esperaré, y añadiré sobre toda tu alabanza.

15 Mijn mond zal uw gerechtigheid melden, En altijd uw heil, want ik ken er geen maat van;

Mi boca publicará tu justicia y tu salud todo el día, aunque no sé el número de ellas.

16 Ik zal de machtige daden des Heren verhalen, Jahweh, uw gerechtigheid roemen, de uwe alleen!

Iré en la valentía del Señor DIOS; haré memoria de tu justicia, de la tuya solamente.

17 Gij hebt mij van jongsaf geleid, o mijn God, En tot nu toe heb ik uw wonderen verkondigd;

Oh Dios, me enseñaste desde mi juventud y hasta ahora; manifestaré tus maravillas.

18 Wil mij ook thans, nu ik oud ben en grijs, Toch nimmer verlaten, o God; Dan zal ik dit geslacht uw arm doen kennen, Heel het komend geslacht uw kracht.

Y aun hasta la vejez y las canas; oh Dios, no me desampares; hasta que denuncie tu brazo a la posteridad; tus valentías a todos los que han de venir.

19 Uw rechtvaardigheid reikt tot de hemel, o God; Want Gij hebt grote dingen gedaan: wie is U gelijk, o mijn God!

Y tu justicia, oh Dios, hasta lo excelso; porque has hecho grandes cosas; Oh Dios, ¿quién como tú?

20 Wel liet Gij mij veel smarten en rampen verduren, Maar Gij zult mij nu doen herleven,

Tú, que me has hecho ver muchas angustias y males; volverás y me darás vida, y de los abismos de la tierra volverás a levantarme.

21 Mij optrekken uit de diepten der aarde, Nog meer mij verhogen, en troosten.

Aumentarás mi grandeza, y volverás a consolarme.

22 Dan zal ik op harpen U danken voor uw trouw, o mijn God; U, Israëls Heilige, op de citer bezingen.

Asimismo yo te alabaré con instrumento de salterio, oh Dios mío; tu verdad cantaré yo a ti en el arpa, oh Santo de Israel.

23 Mijn lippen zullen bij mijn lofzangen jubelen, Met mijn ziel, die Gij hebt verlost;

Mis labios se alegrarán cuando cantare alabanzas a ti; y mi alma, a la cual redimiste.

24 Ook mijn tong zal iedere dag uw rechtvaardigheid melden, Als schaamte en schande hen treffen, die mijn ongeluk zochten!

Asimismo mi lengua hablará también de tu justicia cada día; por cuanto fueron avergonzados, porque fueron confundidos los que mi mal procuraban.