Psalmen 69

1 Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De leliën." Van David. Red mij, o God! Want het water staat aan mijn lippen;

Reši me, oh Bog, kajti vode vstopajo v mojo dušo.

2 Ik zink in een modderpoel weg, En voel geen grond meer onder de voeten; Ik ben in peilloze wateren geraakt, En de stroom sleurt mij mee.

Tonem v globoko blato, kjer ni stojišča. Prišel sem v globoke vode, kjer me preplavljajo poplave.

3 Ik ben afgemat van mijn schreien en schor is mijn keel; Mijn ogen staan mat van het staren naar God.

Naveličan sem svojega joka, moje grlo je suho, moje oči pešajo, ko čakam na svojega Boga.

4 Talrijker dan de haren op mijn hoofd, zijn zij, die mij onverdiend haten. Talrijker dan mijn beenderen, die mij bestrijden zonder enige grond; En wat ik niet heb geroofd, Vordert men nog van mij terug.

Tistih, ki me sovražijo brez razloga, je več kakor las moje glave. Tisti, ki me hočejo uničiti, so moji krivični sovražniki, mogočni so. Potem sem povrnil to, česar nisem vzel.

5 Gij zoudt het weten, o God, als ik iets dwaas had gedaan, En als ik schuld had, was het U niet verborgen!

Oh Bog, ti poznaš mojo nespametnost in moji grehi niso skriti pred teboj.

6 Laat dus in mij niet worden beschaamd, Die op U hopen, Heer, Jahweh der heirscharen; In mij niet te schande worden, Die U zoeken, Israëls God!

Naj tisti, ki čakajo nate, oh Gospod Bog nad bojevniki, ne bodo osramočeni zaradi mene. Naj tisti, ki te iščejo, ne bodo zbegani zaradi mene, oh Izraelov Bog.

7 Neen, om Uwentwil moet ik schande verduren, En bedekt het schaamrood mijn gelaat!

Ker zaradi tebe prenašam grajo, je moj obraz pokrila sramota.

8 Ik ben een vreemdeling voor mijn broeders geworden, Een onbekende voor de zonen mijner moeder:

Postal sem tujec svojim bratom in neznanec otrokom svoje matere.

9 Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, Op mij valt de smaad van hen, die U smaden.

Kajti gorečnost za tvojo hišo me je použila in graje teh, ki so te grajali, so padle name.

10 Als ik ween, en mij door vasten kastijd, Wordt het mij tot schande gerekend;

Ko sem jokal in svojo dušo karal s postom, je bilo to za mojo grajo.

11 Trek ik het boetekleed aan, Men gaat er mee spotten;

Tudi vrečevino sem si naredil za svojo obleko in postal sem jim v pregovor.

12 Die in de poort zitten, praten over mij, En de slempers maken er liedjes op.

Tisti, ki sedijo v velikih vratih, govorijo zoper mene in bil sem pesem pijancem.

13 Maar tot U richt ik mijn bede, o Jahweh, In de tijd der genade, o God. Verhoor mij om uw grote ontferming, En om de trouw van uw hulp;

Toda, kar se mene tiče, je moja molitev k tebi, oh Gospod, ob sprejemljivem času. Oh Bog, v množici svojih usmiljenj me usliši, v resnici tvoje rešitve duše.

14 Red mij uit de modderpoel en laat mij er niet in verzinken; Verlos mij, en trek mij uit de diepe wateren omhoog!

Osvobodi me iz blata in ne pusti me utoniti. Naj bom osvobojen pred temi, ki me sovražijo in ven iz velikih vodá.

15 Laat de watervloed mij niet overstelpen, de kolken verzwelgen, De afgrond zijn mond niet boven mij sluiten.

Naj me ne preplavi voda niti naj me ne požre globina in jama naj ne zapre svojih ust nad menoj.

16 Red mij, Jahweh, naar de goedertierenheid uwer genade, En zie op mij neer naar uw grote ontferming;

Usliši me, oh Gospod, kajti tvoja ljubeča skrbnost je dobra. Obrni se k meni glede na množino svojih nežnih usmiljenj.

17 Verberg uw aanschijn niet voor uw dienaar, Verhoor mij spoedig, want het is mij bang om het hart!

Svojega obraza ne skrij pred svojim služabnikom, kajti v stiski sem. Naglo me usliši.

18 Wees mij nabij, en kom mij te hulp, Verlos mij om wille van mijn vijand!

Približaj se moji duši in odkupi jo. Osvobodi me zaradi mojih sovražnikov.

19 Gij kent toch mijn smaad, mijn schaamte en schande, En al mijn verdrukkers staan U voor ogen;

Spoznal si mojo grajo in mojo sramoto ter mojo nečast. Moji nasprotniki so vsi pred teboj.

20 Gij weet, hoe de smaad mij het hart heeft gebroken, En hoe vertwijfeld ik ben. Ik wachtte op een, die medelijden had, maar er was er geen, Op troosters, maar ik vond ze niet.

Graja je zlomila moje srce in poln sem potrtosti. Pričakoval sem kakega, da se usmili, toda ni bilo nobenega; in tolažnikov, toda nisem našel nobenega.

21 Ze gaven mij gal in plaats van spijs, En lesten mijn dorst met azijn.

Za jed so mi dali tudi žolč in v moji žeji so mi dali piti kis.

22 Hun tafel worde hun tot een val, Hun offergelagen een strik;

Njihova miza naj pred njimi postane zanka, in to, kar naj bi bilo za njihovo blaginjo, naj postane past.

23 Laat hun ogen worden beneveld, zodat ze niet zien, En ontwricht hun lenden voor immer;

Naj njihove oči otemnijo, da ne vidijo in njihovim ledjem stôri, da se nenehno tresejo.

24 Stort uw gramschap over hen uit, Uw woede moge hen treffen!

Nanje izlij svoje ogorčenje in naj jih zgrabi tvoja srdita jeza.

25 Laat hun kamp tot steppe worden, En niemand hun tenten bewonen.

Naj bo njihovo prebivališče zapuščeno in naj nihče ne prebiva v njihovih šotorih.

26 Neen, ze vervolgden nog, dien Gij hadt geslagen, En vergrootten de smarten van die door U was gewond;

Kajti preganjajo tistega, ki si ga ti udaril in govorijo v žalost tistih, ki si jih ranil.

27 Stapel de ene schuld op de andere, Zodat ze niet tot uw gerechtigheid komen;

Njihovi krivičnosti dodaj krivičnost, in naj ne pridejo v tvojo pravičnost.

28 Laat ze uit het boek des levens worden geschrapt, Niet worden opgeschreven met de rechtvaardigen.

Naj bodo izbrisani iz knjige življenja in ne bodo zapisani s pravičnimi.

29 Maar hoe ook geplaagd en bedroefd, Uw hulp, o God, zal mij redden!

Toda jaz sem ubog in žalosten. Naj me tvoja rešitev duše, oh Bog, postavi visoko gor.

30 Dan zal ik de Naam van God in liederen prijzen, En Hem loven en danken!

S pesmijo bom hvalil Božje ime in ga poveličeval z zahvaljevanjem.

31 Dit zal Jahweh meer aangenaam zijn dan stieren, Meer dan varren met horens en hoeven.

To bo tudi bolj ugajalo Gospodu kakor vol ali bikec, ki ima roge in kopita.

32 Verheugt u, ongelukkigen, wanneer gij dit ziet; Zoekt naar God, en uw hart leeft weer op.

Ponižni bo to videl in bil vesel in vaše srce, ki išče Boga, bo živelo.

33 Want Jahweh hoort de behoeftigen aan, En versmaadt de geknevelden niet.

Kajti Gospod posluša uboge in ne prezira svojih jetnikov.

34 Hemel en aarde moeten Hem loven, De zeeën, met wat er in leeft!

Naj ga hvalita nebo in zemlja, morja in vsaka stvar, ki se giblje v njih.

35 Want God zal Sion verlossen, En de steden van Juda herbouwen. Men zal daarin terugkeren, En ze bezetten;

Kajti Bog bo rešil Sion in pozidal Judova mesta, da bodo lahko tam prebivali in to imeli v posesti.

36 Het geslacht van zijn dienaars zal ze erven, En wie zijn Naam liefheeft, daar wonen!

Tudi seme njegovih služabnikov bo to podedovalo in tisti, ki ljubijo njegovo ime, bodo prebivali v njih.