Psalmen 66
1 Voor muziekbegeleiding. Een lied; een psalm.
Dem Vorsänger. Ein Psalmlied. Jauchzet Gott, alle Welt!
2 Juich, heel de aarde, God ter ere, En prijs de glans van zijn Naam; Hef een heerlijk loflied aan,
Singet Ehre seinem Namen, machet herrlich sein Lob!
3 En zeg tot God: Hoe ontzaglijk uw werken! Om uw almacht moeten uw vijanden U vleien,
Sprechet zu Gott: Wie wunderbar sind deine Werke! Ob der Größe deiner Macht schmeicheln dir deine Feinde.
4 En moet heel de aarde U aanbidden, U ter eer een lofzang zingen, Glorie brengen aan uw Naam!
Alle Welt bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen! (Pause)
5 Komt, en ziet de werken van God, Zijn wondere daden voor de kinderen der mensen:
Kommt her und schauet die Werke Gottes, dessen Tun an den Menschenkindern so wunderbar ist!
6 De zee legde Hij droog, En ze trokken te voet door de stroom! Laat ons in Hem ons verheugen,
Er verwandelte das Meer in trockenes Land, durch den Strom gingen sie zu Fuß; daselbst freuten wir uns seiner.
7 Hij, die eeuwig heerst door zijn kracht; Hij houdt zijn oog op de volkeren gericht, En geen weerspannige durft tegen Hem opstaan.
Er herrscht durch seine Kraft ewiglich; seine Augen beobachten die Völker; die Widerspenstigen werden nicht aufkommen gegen ihn. (Pause)
8 Zegent, volkeren, onzen God, Laat zijn loflied luid weerschallen;
Preiset, ihr Nationen, unsern Gott, Lasset laut sein Lob erschallen,
9 Hij is het, die ons in het leven hield, Onze voet niet liet wankelen.
der unsre Seelen ins Leben rief und unsre Füße nicht wanken ließ!
10 Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;
Denn du hast uns geprüft, o Gott, und uns geläutert, wie man Silber läutert;
11 Gij hebt ons in ellende gedompeld, Ons rampen op de heupen gelegd.
du hast uns ins Gefängnis wandern lassen, hast unsern Lenden eine schwere Last auferlegt;
12 Gij hebt anderen ons op het hoofd doen zitten, We zijn door vuur en water gegaan: Maar eindelijk toch Hebt Gij ons uitkomst gebracht.
du hast Menschen über unser Haupt fahren lassen; wir sind in Feuer und Wasser gekommen; aber du hast uns herausgeführt in die Freiheit.
13 Zo treed ik met offers binnen uw huis, Om te volbrengen wat ik U heb beloofd:
Darum will ich mit Brandopfern in dein Haus kommen und dir meine Gelübde bezahlen,
14 Wat mijn lippen hebben gesproken, Wat mijn mond in mijn nood heeft gezegd.
welche sich meinen Lippen entrungen haben und die mein Mund geredet hat, als mir bange war.
15 Vette lammeren draag ik U Als brandoffers op; En met de offergeur van rammen, Bied ik U runderen en bokken aan.
Fette Brandopfer will ich dir darbringen samt dem Rauch von Widdern; Rinder samt Böcken will ich zurichten. (Pause)
16 Komt nu en hoort, ik wil u allen verkonden, U, die God vreest, wat Hij aan mij heeft gedaan:
Kommt her, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat!
17 Nauwelijks riep ik Hem aan met mijn mond, Of ik had een danklied op mijn tong!
Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und Lobpreis war auf meiner Zunge.
18 Was ik mij kwaad bewust in mijn hart, Dan had de Heer mij niet verhoord:
Hätte ich Unrecht vorgehabt in meinem Herzen, so hätte der Herr nicht erhört;
19 Maar nu heeft God naar mij geluisterd, En op mijn smeken gelet!
aber wahrlich, Gott hat erhört, er hat auf die Stimme meines Flehens geachtet.
20 Gezegend zij God, die mijn bede niet afwees, Mij zijn genade niet onthield!
Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht abgewiesen und seine Gnade nicht von mir gewendet hat!
