< Psalmen 66 >

1 Voor muziekbegeleiding. Een lied; een psalm.
Dem Vorsänger. Ein Lied, ein Psalm. Jauchzet Gott, ganze Erde!
2 Juich, heel de aarde, God ter ere, En prijs de glans van zijn Naam; Hef een heerlijk loflied aan,
Besinget die Herrlichkeit seines Namens, machet herrlich sein Lob!
3 En zeg tot God: Hoe ontzaglijk uw werken! Om uw almacht moeten uw vijanden U vleien,
Sprechet zu Gott: Wie furchtbar sind deine Werke! Wegen der Größe deiner Stärke unterwerfen sich dir deine Feinde mit Schmeichelei.
4 En moet heel de aarde U aanbidden, U ter eer een lofzang zingen, Glorie brengen aan uw Naam!
Die ganze Erde wird dich anbeten und dir Psalmen singen; sie wird besingen deinen Namen. (Sela)
5 Komt, en ziet de werken van God, Zijn wondere daden voor de kinderen der mensen:
Kommet und sehet die Großtaten Gottes; furchtbar ist er in seinem Tun gegen die Menschenkinder.
6 De zee legde Hij droog, En ze trokken te voet door de stroom! Laat ons in Hem ons verheugen,
Er wandelte das Meer in trockenes Land, sie gingen zu Fuß durch den Strom; da freuten wir uns in ihm.
7 Hij, die eeuwig heerst door zijn kracht; Hij houdt zijn oog op de volkeren gericht, En geen weerspannige durft tegen Hem opstaan.
Er herrscht durch seine Macht auf ewig; seine Augen beobachten die Nationen. Daß sich nicht erheben die Widerspenstigen! (Sela)
8 Zegent, volkeren, onzen God, Laat zijn loflied luid weerschallen;
Preiset, ihr Völker, unseren Gott, und lasset hören die Stimme seines Lobes;
9 Hij is het, die ons in het leven hield, Onze voet niet liet wankelen.
der unsere Seele am Leben erhalten und nicht zugelassen hat, daß unsere Füße wankten!
10 Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;
Denn du hast uns geprüft, o Gott, du hast uns geläutert, wie man Silber läutert.
11 Gij hebt ons in ellende gedompeld, Ons rampen op de heupen gelegd.
Du hast uns ins Netz gebracht, hast eine drückende Last auf unsere Lenden gelegt.
12 Gij hebt anderen ons op het hoofd doen zitten, We zijn door vuur en water gegaan: Maar eindelijk toch Hebt Gij ons uitkomst gebracht.
Du hast Menschen reiten lassen auf unserem Haupte; wir sind ins Feuer und ins Wasser gekommen, aber du hast uns herausgeführt zu überströmender Erquickung.
13 Zo treed ik met offers binnen uw huis, Om te volbrengen wat ik U heb beloofd:
Ich will eingehen in dein Haus mit Brandopfern, will dir bezahlen meine Gelübde,
14 Wat mijn lippen hebben gesproken, Wat mijn mond in mijn nood heeft gezegd.
wozu sich weit aufgetan meine Lippen, und die mein Mund ausgesprochen hat in meiner Bedrängnis.
15 Vette lammeren draag ik U Als brandoffers op; En met de offergeur van rammen, Bied ik U runderen en bokken aan.
Brandopfer von Mastvieh will ich dir opfern samt Räucherwerk von Widdern; Rinder samt Böcken will ich opfern. (Sela)
16 Komt nu en hoort, ik wil u allen verkonden, U, die God vreest, wat Hij aan mij heeft gedaan:
Kommet, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet, und ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat.
17 Nauwelijks riep ik Hem aan met mijn mond, Of ik had een danklied op mijn tong!
Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und seine Erhebung war unter meiner Zunge.
18 Was ik mij kwaad bewust in mijn hart, Dan had de Heer mij niet verhoord:
Wenn ich es in meinem Herzen auf Frevel abgesehen hätte, so würde der Herr nicht gehört haben.
19 Maar nu heeft God naar mij geluisterd, En op mijn smeken gelet!
Doch Gott hat gehört, er hat gemerkt auf die Stimme meines Gebets.
20 Gezegend zij God, die mijn bede niet afwees, Mij zijn genade niet onthield!
Gepriesen sei Gott, der nicht abgewiesen hat mein Gebet, noch von mir abgewandt seine Güte!

< Psalmen 66 >