Psalmen 65

1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David; een lied. U komt een lofzang toe In Sion, o God! U moet een dankoffer worden gebracht, In Jerusalem, Heer!

Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim. Dievs, klusībā iekš Ciānas Tu topi slavēts, un solījumi Tev top maksāti.

2 Gij verhoort het gebed, Alle vlees komt tot U;

Tu paklausi lūgšanas, visa miesa nāk pie Tevis.

3 En al drukt onze schuld ons nog zo zwaar, Gij vergeeft onze zonden.

Noziegumi mūs ir pārvarējuši, - mūsu pārkāpumus, tos Tu salīdzini!

4 Gelukkig, dien Gij uitverkiest en aanneemt, Om in uw voorhof te wonen: Die ons laven aan het goede van uw huis, Van uw heilige tempel!

Svētīgs tas, ko Tu izredzi, un kam Tu vaļu dod pie Tevis nākt un dzīvot Tavos pagalmos; mēs tapsim paēdināti no Tava nama labuma Tavā svētā dzīvoklī.

5 Met wonderen verhoort Gij ons in uw trouw, O God van ons heil; Gij, de hoop van alle grenzen der aarde, En ongenaakbare zeeën!

Paklausi mūs pēc tās taisnības, kas brīnišķas lietas dara, ak Dievs, mūsu Pestītājs, Tu patvērums visām zemes robežām, un tiem, kas tālu pie jūras dzīvo.

6 Gij, die de bergen door uw kracht hebt gegrond, En met macht zijt omgord;

Tu stiprini kalnus ar Savu spēku, Tu apjozies ar varu,

7 Die het bulderen der zeeën bedaart, En het gebruis van haar golven. Ontsteld staan de volken,

Tu klusini jūras kaukšanu, viņas viļņu kaukšanu un ļaužu troksni,

8 Vol vrees, die de grenzen der aarde bewonen: Voor uw tekenen daar, waar de morgen gloort, En waar Gij de avond doet juichen.

Ka tie, kas dzīvo tanīs robežās, bīstas no Tavām zīmēm. Tu iepriecini visu, kas kust, vakarā un rītā.

9 Gij draagt zorg voor de aarde, En drenkt ze volop; Gij stort er een rijke zegen op uit, Gods vloed heeft altijd water genoeg. Gij maakt haar gereed voor haar koren, Zó maakt Gij ze klaar:

Tu piemeklē zemi un to dzirdini un to dari ļoti bagātu. Dieva upīte ir ūdens pilna. Tu liec viņu labībai labi izdoties, jo tā Tu zemi apkopi.

10 Gij drenkt haar voren, bevochtigt haar kluiten, En maakt ze door regenslag week. Dan zegent Gij haar kiemen,

Tu slacini viņas vagas, un liec lietum līt uz viņas arumiem; Tu tos dari mīkstus caur lāsēm, Tu svētī viņas asnus.

11 En zet de kroon op het jaar van uw goedheid: Uw voetstappen druipen van vet,

Tu pušķo gadu ar Savu labumu, un Tavas pēdas pil no taukumiem.

12 Zelfs de vlakten der steppen druipen er van. De heuvels zijn met gejubel omgord,

Tuksneša ganības pil un pakalni ar prieku ir apjozti.

13 De weiden met kudden bekleed, De dalen met koren getooid: Ze juichen en zingen!

Lauki ir apģērbti ar ganāmiem pulkiem, un ielejas ar labību apklātas, ka gavilē un dzied.