Psalmen 63
1 Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.
Ko e Saame ʻa Tevita, ʻi heʻene ʻi he toafa ʻo Siuta. ʻE ʻOtua, ko hoku ʻOtua koe; te u kumi vave kiate koe: ʻoku fieinu hoku laumālie kiate koe, ʻoku holi hoku kakano kiate koe ʻi he fonua mōmoa mo fieinua, ʻaia ʻoku ʻikai ha vai ʻi ai;
2 Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!
Ke mamata ki hoʻo māfimafi mo ho nāunau, ʻo hangē ko ʻeku mamata ai kiate koe ʻi he faletapu.
3 Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,
ʻOku lelei lahi hake ʻa hoʻo ʻaloʻofa ʻi he moʻui, ko ia ʻe fakafetaʻi ai ʻa hoku loungutu kiate koe.
4 En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.
Ko ia ʻe pehē pe ʻeku fakafetaʻi kiate koe lolotonga ʻeku moʻui: te u hiki hake hoku nima ʻi ho huafa.
5 Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;
ʻE mākona lelei hoku laumālie ʻo hangē ko e meʻa ʻi he ngako mo e meʻa momona; pea ʻe fakafetaʻi kiate koe ʻa hoku ngutu ʻi he loungutu fiefia.
6 Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.
ʻI heʻeku manatu kiate koe ʻi hoku mohenga, ʻo fakalaulauloto kiate koe ʻi he ngaahi lakanga leʻo ʻi he poʻuli.
7 Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;
Ko e meʻa ʻi hoʻo faʻa tokoni au, ko ia te u fiefia ai ʻi he malu ʻo ho kapakau.
8 Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.
ʻOku pikitai maʻu pē hoku laumālie kiate koe: ʻoku poupou au ʻe ho nima toʻomataʻu.
9 Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;
Ka ko kinautolu ʻoku kumi hoku laumālie ke fakaʻauha ia, tenau ʻalu hifo ki he ngaahi potu ʻi lalo ʻi he fonua.
10 Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.
Tenau tō ʻi he heletā: tenau hoko ko e ʻinasi ʻoe fanga fokisi.
11 Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!
Ka ʻe fiefia ʻae tuʻi ʻi he ʻOtua; ko ia kotoa pē ʻoku fuakava ʻiate ia ʻe fiefia ia; ka ʻe tāpuni ʻae ngutu ʻokinautolu kotoa pē ʻoku lea loi.
