Psalmen 63

1 Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.

Kot komui ai Kot, nin joran I kin piridan komui. Nen i kin inon ion komui. Pali war ai kin inon ion komui nan jap madekon o monedi, waja me jota pil mi ia.

2 Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!

I waja i kin tamanda komui nan japwilim omui tanpaj im jaraui, pwe i men kilan omui manaman o linan.

3 Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,

Pwe omui kalanan mau jan maur; kil en au ai kin kapina komui.

4 En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.

I waja i inon ion kapina komui arain ai maur, o men pokada pa i kat ni mar omui.

5 Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;

I me pan kaperen pan nen I o ai popol, ma i pan kak kapina komui ki au ai kaperen.

6 Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.

Ni ai kin wendi pon loj, i kin madamadaua duen komui, o ni ai pirida, i kin lokelokaia duen komui.

7 Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;

Pwe komui jauaj pa i, o pan mot en lim omui kan i kin nijinij.

8 Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.

Nen i kin tenidi on komui; lim omui pali maun kin apapwali

9 Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;

A irail me majamajan ia, pwen jaik ia di, pan lokidokila pan jappa.

10 Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.

Re pan pupedi on nan kodlaj, o kidi en wel pan kan ir ala;

11 Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!

A nanmarki pan peren kida Kot. Me kin kaula on i, pan pwaida, pwe au en me likam akan pan pena pinla.