Psalmen 63

1 Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

2 Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!

تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

3 Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,

محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

4 En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.

و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

5 Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;

جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

6 Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.

شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

8 Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.

همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

9 Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;

اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

10 Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.

در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

11 Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!

اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.