< Psalmen 63 >

1 Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.
Faarfannaa Daawit. Yeroo inni Gammoojjii Yihuudaa keessa turetti. Yaa Waaqi, ati Waaqa koo ti; ani dhugumaan sin barbaadadha; lafa gogaa fi gammoojjii, lafa bishaan hin jirretti, lubbuun koo si dheebotti; foon koos sitti gaggaba.
2 Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!
Kanaafuu ani iddoo qulqulluu keessattin si arge; humna keetii fi ulfina kees nan ilaale.
3 Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,
Waan jaalalli kee jireenya caaluuf, hidhiin koo si jajatti.
4 En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.
Ani hamman jirutti sin eebbisa; maqaa keetiinis harka koo ol nan qabadha.
5 Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;
Lubbuun koo akka nama dhukaa fi cooma quufeetti quufti; afaan koos hidhii ililleetiin si jajata.
6 Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.
Ani siree koo irratti sin yaadadha; halkan guutuus waaʼee kee nan yaada.
7 Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;
Waan ati gargaarsa koo taateef, ani gaaddisa qoochoo keetii jalatti gammachuudhaan nan faarfadha.
8 Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.
Lubbuun koo sitti maxxanti; harki kee mirgaa ol na qaba.
9 Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;
Warri lubbuu koo galaafachuu barbaadan garuu boolla lafaa isa gad fagoo keessa buʼu.
10 Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.
Isaan dabarfamanii goraadeetti kennamu; nyaata waangoos ni taʼu.
11 Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!
Mootiin garuu Waaqaatti ni gammada; namni Waaqaan kakatu hundinuu ulfina argata; afaan warra soba dubbatuu immoo ni cufama.

< Psalmen 63 >