Psalmen 63

1 Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.

زەبوورێکی داودە کاتێک لە چۆڵەوانی یەهودا بوو. ئەی خودایە، تۆ خودای منی، بە پەرۆشم بۆت، گیانم تینووی تۆیە، جەستەم شەیدای تۆیە، لە خاکێکی وشک و ماندوو و بێ ئاو.

2 Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!

لە پیرۆزگاکە سەیرم کردوویت و هێز و شکۆمەندی تۆم بینیوە.

3 Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,

لەبەر ئەوەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت لە ژیان باشترە، لێوەکانم ستایشت دەکەن.

4 En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.

بە درێژایی ژیانم ستایشت دەکەم، بە ناوی تۆوە دەستم بەرز دەکەمەوە.

5 Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;

گیانم تێر دەبێت وەک ئەوەی بە دوگ و چەوری، بە لێوی شادمانەوە دەمم ستایشت دەکات.

6 Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.

لەناو نوێنەکەم یادی تۆ دەکەم، بە درێژایی شەو بیر لە تۆ دەکەمەوە،

7 Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;

چونکە تۆ هاریکارم بوویت، لەژێر سێبەری باڵەکانت گۆرانی دەڵێم.

8 Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.

گیانم بە تۆوە بەندە، دەستی ڕاستی تۆ پشتم دەگرێت.

9 Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;

بەڵام ئەوانەی بۆ کوشتنی من دەگەڕێن لەناودەچن، بەرەو ناخی زەوی شۆڕ دەبنەوە.

10 Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.

ئەوانە بە دەمی شمشێر دەسپێردرێن و دەبن بە خۆراکی چەقەڵ.

11 Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!

بەڵام پاشا بە خودا دڵخۆش دەبێت، هەموو ئەوانەی سوێند بە خودا دەخۆن ستایشی دەکەن، چونکە دەمی درۆزنان دادەخرێت.