Psalmen 63

1 Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.

Yon Sòm David, lè l te nan dezè Juda a. O Bondye, Ou se Bondye mwen. Mwen va chache Ou ak tout kè m. Nanm mwen swaf pou Ou. Chè m anvi Ou nan yon peyi epwize e sèch kote nanpwen dlo.

2 Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!

Konsa, mwen te wè Ou nan sanktiyè a, ak pouvwa Ou, ak laglwa Ou.

3 Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,

Akoz lanmou dous Ou pi bon pase lavi, lèv mwen va louwe Ou.

4 En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.

Pou sa, mwen va beni Ou tout tan ke m viv. Mwen va leve men m nan non Ou.

5 Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;

Nanm mwen satisfè konsi avèk ma zo ak grès, e bouch mwen ap ofri lwanj avèk lèv ranpli de jwa.

6 Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.

Lè m sonje Ou sou kabann mwen, mwen medite sou Ou nan vèy de nwi la.

7 Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;

Paske Ou te konn sekou mwen. Nan lonbraj a zèl Ou, mwen chante ak jwa.

8 Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.

Nanm mwen kole ak Ou. Men dwat Ou fè m kenbe.

9 Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;

Men (sila) ki chache lavi mwen pou detwi li yo, va desann jis nan fon latè.

10 Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.

Yo va livre a pouvwa nepe. Yo va tounen manje pou rena mawon.

11 Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!

Men Wa a va rejwi nan Bondye. Tout moun ki sèmante pa Li menm yo, va twouve glwa. Paske bouch a (sila) ki bay manti yo, va fèmen.