Psalmen 61

1 Voor muziekbegeleiding; met harpen. Van David. Hoor toch, o God, mijn gejammer, En let op mijn smeken:

Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

2 Van het einde der aarde roep ik tot U In de beklemmende angst van mijn hart. Stel mij hoog op de Rots, en laat mij daar rusten,

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

3 Want Gij zijt mijn toevlucht en sterkte tegen den vijand;

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

4 Laat mij in uw woontent voor eeuwig uw gast zijn, En mij verbergen in de schaduw uwer vleugelen.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

5 Want Gij hoort mijn beloften, o mijn God, En vervult de wens van hen, die uw Naam vrezen:

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

6 Vermeerder de dagen des konings, En zijn jaren van geslacht tot geslacht;

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

7 Moge hij altijd voor Gods aangezicht tronen, En liefde en trouw hem behoeden.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

8 Dan zal ik uw Naam in eeuwigheid prijzen, Dag aan dag U mijn dankoffer brengen!

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.