Psalmen 61

1 Voor muziekbegeleiding; met harpen. Van David. Hoor toch, o God, mijn gejammer, En let op mijn smeken:

(Til sangmesteren. Til strengespil. Af David.) Hør, o Gud, på mit råb og lyt til min bøn!

2 Van het einde der aarde roep ik tot U In de beklemmende angst van mijn hart. Stel mij hoog op de Rots, en laat mij daar rusten,

Fra Jordens Ende råber jeg til dig. Når mit Hjerte vansmægter, løft mig da op på en Klippe,

3 Want Gij zijt mijn toevlucht en sterkte tegen den vijand;

led mig, thi du er min Tilflugt, et mægtigt Tårn til Værn imod Fjenden.

4 Laat mij in uw woontent voor eeuwig uw gast zijn, En mij verbergen in de schaduw uwer vleugelen.

Lad mig evigt bo som Gæst i dit Telt, finde Tilflugt i dine Vingers Skjul! (Sela)

5 Want Gij hoort mijn beloften, o mijn God, En vervult de wens van hen, die uw Naam vrezen:

Ja du, o Gud, har hørt mine Løfter, opfyldt deres Ønsker, der frygter dit Navn.

6 Vermeerder de dagen des konings, En zijn jaren van geslacht tot geslacht;

Til Kongens Dage lægger du Dage, hans År skal være fra Slægt til Slægt.

7 Moge hij altijd voor Gods aangezicht tronen, En liefde en trouw hem behoeden.

Han skal trone evigt for Guds Åsyn; send Nåde og Sandhed til at bevare ham!

8 Dan zal ik uw Naam in eeuwigheid prijzen, Dag aan dag U mijn dankoffer brengen!

Da vil jeg evigt love dit Navn og således Dag efter Dag indfri mine Løfter.