Psalmen 60

1 Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De lelie der wet." Een punt- en leerdicht van David, toen, na zijn oorlog tegen Aram van Mesopotamië en Aram-Soba, Joab terugkeerde, en in het Zoutdal twaalfduizend Edomieten versloeg. O God, Gij hebt ons verstoten, Onze gelederen verbroken; Gij waart vertoornd, En hebt ons doen vluchten.

Pou direktè koral la; selon melodi “Lis Akò La”. Yon powèm David, pou enstwi; lè l te lite avèk Aram-Naharaim e avèk Aram-Zobah; epi, Joab te retounen e te frape douz-mil Edomit nan Vale Sèl la. O Bondye, Ou te rejte nou. Ou te kraze nou. Ou te fache. O restore nou ankò.

2 Gij hebt het land laten kraken en scheuren; Het stortte ineen, en ligt nu in puin.

Ou te fè latè tranble. Ou te fann li pou l ouvri. Geri brèch li yo, paske l ap sekwe.

3 Gij hebt uw volk harde dingen doen slikken, En ons een koppige wijn laten drinken!

Ou te fè pèp Ou a wè anpil bagay di. Ou te bay nou diven pou bwè ki fè nou toudi.

4 Maar voor uw vromen hadt Gij een banier opgericht, Om zich daar omheen te verzamelen tegen de boog;

Ou te bay yon drapo pou (sila) ki gen lakrent Ou yo, pou fè l byen parèt akoz verite a. Tan

5 En om uw geliefden te redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons.

Pou byeneme Ou yo kab delivre, Sove avèk men dwat Ou e reponn nou!

6 Bij zijn heiligheid heeft God beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;

Bondye te pale nan sentete Li: “Mwen va triyonfe! Mwen va divize Sichem e tire yon lin nan vale Succoth la.

7 Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,

Galaad se pou Mwen e Manassé se pa M. Anplis, Éphraïm se kas sou tèt Mwen. Juda se baton wayal Mwen an.

8 Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.

Moab se basen lave Mwen. Sou Edom, Mwen va jete soulye Mwen. Mwen rele viktwa sou peye Filisten yo.”

9 Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden:

Kilès k ap fè m rive nan vil fòterès la? Kilès k ap mennen mwen antre Edom?

10 Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?

Èske Ou menm, SENYÈ a, pa t rejte nou? Epi èske Ou p ap sòti avèk lame nou yo, O Bondye?

11 Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel;

O bannou sekou kont advèsè a, paske delivrans pa lòm se an ven.

12 Maar met God zijn wij sterk, Hij zal onze verdrukkers vertrappen!

Nan Bondye, nou va fè bèl bagay yo ak gwo kouraj. Se Li menm ki va foule lènmi nou yo anba pye.