Psalmen 59
1 Voor muziekbegeleiding; "Verderf niet." Een puntdicht van David, toen Saül het huis liet bewaken, om hem te doden. Red mij van mijn vijanden, o mijn God, Bescherm mij tegen mijn verdrukkers;
For the choirmaster. To the tune of “Do Not Destroy.” A Miktam of David, when Saul sent men to watch David’s house in order to kill him. Deliver me from my enemies, O my God; protect me from those who rise against me.
2 Bevrijd mij van de woestelingen, Verlos mij van de bloeddorstigen.
Deliver me from workers of iniquity, and save me from men of bloodshed.
3 Want zie, ze belagen mijn leven, En geweldenaars grijpen mij aan;
See how they lie in wait for me. Fierce men conspire against me for no transgression or sin of my own, O LORD.
4 O Jahweh, ofschoon ik niets kwaads of verkeerds heb gedaan, En geen schuld er aan heb, lopen zij uit en wachten mij op. Sta op! Snel mij te hulp en zie toe,
For no fault of my own, they move swiftly to attack me. Arise to help me, and take notice.
5 Jahweh der heirscharen, Israëls God! Ontwaak, om al die trotsaards te straffen, Spaar geen van die valse verraders!
O LORD God of Hosts, the God of Israel, rouse Yourself to punish all the nations; show no mercy to the wicked traitors.
6 Iedere avond komen ze terug. En lopen de stad rond, jankend als honden.
They return in the evening, snarling like dogs and prowling around the city.
7 Zie, ze kwijlen smaad uit hun mond, En het ligt op hun lippen: "Wie wil er wat horen!"
See what they spew from their mouths— sharp words from their lips: “For who can hear us?”
8 Maar Jahweh, Gij lacht ze uit, En drijft met al die trotsaards de spot!
But You, O LORD, laugh at them; You scoff at all the nations.
9 Mijn Sterkte, aan U klamp ik mij vast, Want Gij zijt mijn toevlucht, o God!
I will keep watch for You, O my strength, because You, O God, are my fortress.
10 Mijn God, uw goedheid trede mij tegen, En doe mij op mijn vijanden neerzien, o God.
My God of loving devotion will come to meet me; God will let me stare down my foes.
11 Neen, spaar ze niet, opdat ze mijn volk niet verleiden; Maar doe ze vallen, en stort ze neer door uw kracht.
Do not kill them, or my people will forget. Scatter them by Your power, and bring them down, O Lord, our shield.
12 Vergeld hun, o Heer, het kwaad van hun mond En het woord hunner lippen; Laat ze in hun eigen trots zich verstrikken, Om de vloeken en leugens, die ze hebben gesproken.
By the sins of their mouths and the words of their lips, let them be trapped in their pride, in the curses and lies they utter.
13 Maak een eind aan hun woede, Maak een eind aan hun trots, Opdat ze erkennen, dat God heerst in Jakob Tot aan de grenzen der aarde.
Consume them in wrath; consume them till they are no more, so it may be known to the ends of the earth that God rules over Jacob.
14 Laat ze terugkomen, iedere avond opnieuw, En door de stad lopen, jankend als honden,
They return in the evening, snarling like dogs and prowling around the city.
15 Rondzwervend, om vreten te zoeken, En blaffen, wanneer ze niet vol zijn.
They scavenge for food, and growl if they are not satisfied.
16 Maar ìk zal uw almacht bezingen, Elke morgen uw goedertierenheid prijzen; Want Gij zijt mijn schuts, Mijn toevlucht in tijden van nood.
But I will sing of Your strength and proclaim Your loving devotion in the morning. For You are my fortress, my refuge in times of trouble.
17 Mijn Sterkte, U wil ik loven; Want Gij zijt mijn toevlucht, o God, mijn genadige God!
To You, O my strength, I sing praises, for You, O God, are my fortress, my God of loving devotion.
