Psalmen 51
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David, nadat de profeet Natan bij hem was gekomen, omdat hij gemeenschap met Bat-Sjéba had gehad. Erbarm U mijner naar uw genade, o God; Delg mijn misdaden uit naar uw grote ontferming;
Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim. Kad pravietis Nātans pie viņa nāca, kad viņš bija gājis pie Batsebas. Apžēlojies par mani, ak Dievs, pēc Savas žēlastības, izdeldē manus pārkāpumus pēc Savas lielās sirdsžēlastības!
2 Was mij vlekkeloos schoon van mijn schuld, En reinig mij van mijn zonde.
Mazgā mani labi no manas noziedzības un šķīstī mani no maniem grēkiem.
3 Want ik ben mij mijn misdaad bewust, En mijn zonde staat mij steeds voor de geest:
Jo es atzīstu savus pārkāpumus, un mani grēki ir manā priekšā vienmēr.
4 Tegen U, ach, tegen U heb ik gezondigd, En kwaad in uw ogen gedaan. Zo zult Gij rechtvaardig zijn in uw vonnis, En onberispelijk in uw gericht:
Tev vienam es esmu grēkojis un ļaunu darījis priekš Tavām acīm, ka Tu palieci taisns Savos vārdos un šķīsts Savā tiesā.
5 Want in ongerechtigheid ben ik geboren, En mijn moeder ontving mij in zonde.
Redzi, noziedzībā esmu dzemdināts, un grēkos māte mani ieņēmusi.
6 Zie, Gij bemint de oprechtheid des harten: Daarom brengt Gij mijn geweten tot inkeer;
Redzi, tev patīk sirds patiesība, tad dari man zināmu to apslēpto gudrību.
7 Gij besprengt mij met hysop, en weer ben ik rein, Gij wast mij schoon, en ik ben blanker dan sneeuw.
Šķīstī mani no grēkiem ar īzapu, ka topu šķīsts, mazgā mani, ka topu baltāks nekā sniegs.
8 Laat mij weer vreugde en blijdschap genieten, En mijn beenderen juichen, die Gij hebt verbrijzeld;
Liec man dzirdēt prieku un līksmību, ka tie kauli līksmojās, ko Tu esi satriecis.
9 Bedek uw gelaat voor mijn zonden, En delg al mijn misdaden uit.
Apslēp Savu vaigu no maniem grēkiem un deldē visu manu noziegumu.
10 Schep mij een zuiver hart, o mijn God, En leg in mijn boezem een nieuwe, standvastige geest;
Radi iekš manis, ak Dievs, šķīstu sirdi un atjauno iekš manis pastāvīgu garu.
11 Verstoot mij niet van uw aanschijn, En neem uw heilige geest niet van mij weg.
Nemet mani nost no Sava vaiga, un neatņem no manis Savu Svēto Garu.
12 Schenk mij terug de vreugd van uw heil, En versterk in mij de gewillige geest;
Atdod man atkal Savas pestīšanas prieku, un uzturi mani ar labprātīgu garu.
13 Dan zal ik de bozen uw wegen doen kennen, En de zondaars zullen zich tot U bekeren.
Tad es mācīšu pārkāpējiem Tavus ceļus, ka grēcinieki pie Tevis atgriežas.
14 Bevrijd mij van bloedschuld, o Jahweh, God van mijn heil, En mijn tong zal uw barmhartigheid loven;
Izglābi mani no asins vainām, ak Dievs, tu Dievs mans Pestītājs; tad mana mēle slavēs Tavu taisnību.
15 Open mijn lippen, o Heer, En mijn mond verkondigt uw lof.
Kungs, atdari manas lūpas, tad mana mute izteiks Tavu slavu.
16 Neen, slachtoffers behagen U niet, En zo ik U brandoffers bracht, Gij zoudt ze niet willen;
Jo Tev netīk upuris, citādi es to gribētu dot, dedzināms upuris Tev nepatīk.
17 Maar een vermorzeld gemoed is een offer voor God, Een verbrijzeld en deemoedig hart versmaadt Gij niet, o mijn God!
Dieva upuris ir satriekts gars; salauztu un sagrauztu sirdi Tu, Dievs, nesmādēsi.
18 Wees Sion naar uw goedheid genadig, En bouw de muren van Jerusalem weer op;
Dari labu Ciānai pēc Savas labprātības, uztaisi Jeruzālemes mūrus.
19 Dan zullen brand- en zoenoffers U als waarachtige offers behagen, En brengt men weer varren op uw altaar.
Tad Tev patiks taisnības upuri, dedzināmais un visa(kopējais) sadedzināmais upuris, tad upurēs vēršus uz Tava altāra.
