Psalmen 50

1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!

Mogočen Bog, celó Gospod, je spregovoril in poklical zemljo od sončnega vzhoda do njegovega zahoda.

2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:

S Siona, popolne lepote, je zasijal Bog.

3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!

Naš Bog bo prišel in ne bo molčal. Ogenj bo požiral pred njim in okoli njega bo zelo viharno.

4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:

Klical bo k nebesom od zgoraj in k zemlji, da bo lahko sodil svoje ljudstvo.

5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"

»Zberite k meni moje svete, tiste, ki so z žrtvijo sklenili zavezo z menoj.«

6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.

Nebesa bodo oznanjala njegovo pravičnost, kajti sam Bog je sodnik. (Sela)

7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:

»Poslušaj, oh moje ljudstvo in govoril bom, oh Izrael in pričeval bom zoper tebe. Jaz sem Bog, celó tvoj Bog.

8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.

Ne bom te grajal zaradi tvojih klavnih daritev ali tvojih žgalnih daritev, da so bile nenehno pred menoj.

9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.

Iz tvoje hiše ne bom vzel nobenega bikca niti kozlov iz tvojih staj.

10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;

Kajti vsaka gozdna žival je moja in živina na tisočêrih hribih.

11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.

Poznam vso gorsko perjad in divje poljske živali so moje.

12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.

Če bi bil lačen, ti ne bi povedal, kajti zemeljski [krog] je moj in njegova polnost.

13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?

Mar bom jedel meso bikov ali pil kri koz?

14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,

Bogu daruj zahvaljevanje in svoje zaobljube izpolni Najvišjemu.

15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.

Obrni se k meni v dnevu stiske, osvobodil te bom in ti me boš proslavil.«

16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,

Toda zlobnemu Bog govori: »Kaj delaš, da oznanjaš moje zakone ali da v svoja usta jemlješ mojo zavezo?

17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?

Ker sovražiš poučevanje in moje besede zavračaš za seboj.

18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.

Ko vidiš tatu, se strinjaš z njim in si postal soudeleženec z zakonolomci.

19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;

Svoja usta izročaš v zlo in tvoj jezik snuje prevaro.

20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.

Sediš in govoriš zoper svojega brata, obrekuješ sina svoje matere.

21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.

Te stvari si storil, jaz pa sem molčal. Mislil si, da sem bil povsem takšen kakor ti. Toda grajal te bom in jih v vrsti postavil pred tvoje oči.

22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!

Torej preudarite to, vi, ki pozabljate Boga, da vas ne bom raztrgal na koščke in nikogar ne bo, da osvobodi.

23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!

Kdorkoli daruje hvalo, me poveličuje in tistemu, ki pravilno ureja svoje vedênje, bom pokazal Božjo rešitev duše.«