Psalmen 50
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!
KOT Ieowa manaman majanier o molipedo jappa jan ni tapin katipin lel ni a kiridi.
2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:
Linan en Kot tapida jan Jion.
3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!
Atail Kot kotido, o a jota kin kotin japaimokit. Kijiniai kelail kin tion mo a, o melimel laud kin mi impa.
4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:
A kotin molipe lan o jappa, pwen kapunala japwilim a aramaj akan!
5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"
Komail kapokon pena nai lelapok kan, me wiadar ar inau on ia ni anjau en mairon!
6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.
Nanlan pan kajaleda a pun; pwe Kot kin kotin kadeikada.
7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:
Komail nai aramaj akan ron, I pan padaki on komail. Ijrael, I pan kaparoki on komail: Nai Kot, om Kot.
8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.
I jota pan kaloke uk pweki om mairon, pwe om mairon ijij kin wiaui on ia anjau karoj.
9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.
Ari jo, I jota pan ale jan komail kau ol de kut o jip ol jan nan im omail.
10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;
Pwe man en nan wei karoj me ai o pil man akan, me mimi pon nana kid pak toto.
11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.
I aja manpir en nana karoj o jon en man karoj, me mi nan jap, kin mi re i.
12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.
Ma I men manadar, I jota pan indan uk, pwe jappa me ai o audepa karoj.
13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?
Da, koe lamelame, me I kin inon ion uduk en kau ol, de I men nim ntan kut ol?
14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,
Maironki danke on Kot o kapunalan me Lapalap o om inau.
15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.
Likwir don ia ni om injenjued, I ap pan dore uk ala, a koe pan kapina ia.
16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,
A Kot kotin majani on me japun o: Da me koe kaparok duen ai kujoned akan, o lokaia kida au om duen ai inau,
17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?
Pwe koe kin tateki tiak pun o mamaleki ai kujoned akan?
18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.
Ma koe pan kilan lipirap amen, koe kin ian i, o koe kin waroki on me kamal akan.
19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;
Au om kin lokaia kiwei me jued o lo om me likam.
20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.
Koe kin wonon o lokaia likam duen ri om; o nain in om putak koe kin karaune mal.
21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.
Koe wiada mepukat, a nai kin nenenla; koe ap kiki on, me nai dueta koe. A I pan kapun on uk o kajaleda mon maj om.
22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!
Komail me mamaleki Kot, en aja, I pan kajor komail la o jota jauaj pamail pan mia.
23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!
Me kin maironki danke, kin kapina ia; o i al o, me I pan kajale on i duen maur en Kot.
