Psalmen 50

1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!

KOT Ieowa manaman masanier o molipedo sappa sang ni tapin katipin lel ni a kiridi.

2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:

Lingan en Kot tapida sang Sion.

3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!

Atail Kot kotido, o a sota kin kotin sapaimokit. Kisiniai kelail kin tiong mo a, o melimel laud kin mi impa.

4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:

A kotin molipe lang o sappa, pwen kapungala sapwilim a aramas akan!

5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"

Komail kapokon pena nai lelapok kan, me wiadar ar inau ong ia ni ansau en mairong!

6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.

Nanlang pan kasaleda a pung; pwe Kot kin kotin kadeikada. (Sela)

7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:

Komail nai aramas akan rong, I pan padaki ong komail. Israel, I pan kaparoki ong komail: Ngai Kot, om Kot.

8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.

I sota pan kaloke uk pweki om mairong, pwe om mairong isis kin wiaui ong ia ansau karos.

9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.

Ari so, I sota pan ale sang komail kau ol de kut o sip ol sang nan im omail.

10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;

Pwe man en nan wel karos me ai o pil man akan, me mimi pon nana kid pak toto.

11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.

I asa manpir en nana karos o song en man karos, me mi nan sap, kin mi re i.

12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.

Ma I men mangadar, I sota pan indang uk, pwe sappa me ai o audepa karos.

13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?

Da, koe lamelame, me I kin inong iong uduk en kau ol, de I men nim ntan kut ol?

14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,

Mairongki danke ong Kot o kapungalang me Lapalap o om inau.

15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.

Likwir dong ia ni om insensued, I ap pan dore uk ala, a koe pan kapinga ia.

16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,

A Kot kotin masani ong me sapung o: Da me koe kaparok duen ai kusoned akan, o lokaia kida au om duen ai inau,

17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?

Pwe koe kin tateki tiak pung o mamaleki ai kusoned akan?

18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.

Ma koe pan kilang lipirap amen, koe kin iang i, o koe kin waroki ong me kamal akan.

19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;

Au om kin lokaia kiwei me sued o lo om me likam.

20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.

Koe kin wonon o lokaia likam duen ri om; o nain in om putak koe kin karaune mal.

21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.

Koe wiada mepukat, a ngai kin nenenla; koe ap kiki ong, me ngai dueta koe. A I pan kapung ong uk o kasaleda mon mas om.

22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!

Komail me mamaleki Kot, en asa, I pan kasor komail la o sota sauas pamail pan mia.

23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!

Me kin mairongki danke, kin kapinga ia; o i al o, me I pan kasale ong i duen maur en Kot.