Psalmen 50
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!
psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum
2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:
ex Sion species decoris eius
3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!
Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida
4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:
advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum
5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"
congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia
6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.
et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma
7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:
audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum
8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.
non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper
9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.
non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos
10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;
quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves
11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.
cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est
12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.
si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius
13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?
numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo
14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,
immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua
15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.
et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma
16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,
peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum
17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?
tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum
18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.
si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas
19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;
os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos
20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.
sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum
21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.
haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam
22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!
intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat
23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!
sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei
