Psalmen 50

1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!

Yon Sòm Asaph (Sila) Ki Pwisan Nèt la, Bondye, SENYÈ a, fin pale. Li rele lemonn lan soti nan leve solèy la jis rive nan kote li kouche a.

2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:

Soti nan Sion, bèlte pafè a, Bondye fè limyè Li parèt.

3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!

Bondye nou vin parèt. Li pa rete an silans. Dife devore devan L, e tanpèt yo antoure L.

4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:

Li rele tout syèl yo anwo, avèk latè pou jije pèp Li a:

5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"

“Rasanble fidèl Mwen yo kote M, (Sila) ki te fè yon akò sakrifis yo avè M.

6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.

Epi syèl yo deklare ladwati Li, paske Bondye, Li menm, se Jij. Tan

7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:

“Koute O pèp Mwen an e Mwen va pale. O Israël, Mwen va fè temwayaj kont ou. Mwen se Bondye, Bondye pa ou a.

8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.

Mwen pa repwoche ou pou sakrifis ou yo. Ofrann brile nou yo devan m tout tan.

9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.

Mwen pa bezwen okenn jenn towo sòti lakay ou, Ni mal kabrit ki sòti nan pak ou yo.

10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;

Paske tout bèt nan forè yo se pou mwen, ak tout bèt domestik sou mil kolin yo.

11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.

Mwen konnen tout zwazo nan mòn yo. Tout sa ki fè mouvman nan chan yo se pou Mwen.

12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.

Si mwen te grangou, mwen pa t ap di ou sa, paske tout mond lan se pou Mwen, avèk tout sa ki ladann.

13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?

Èske m ta manje chè towo yo, oswa bwè san a mal kabrit yo?

14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,

Ofri a Bondye yon sakrifis remèsiman e peye ve ou yo a Pi Wo a.

15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.

Rele Mwen nan jou twoub la. Mwen va delivre ou e ou va onore M.”

16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,

Men a mechan yo Bondye di: “Ki dwa ou genyen pou pale sou règleman Mwen yo, pou pran akò Mwen an nan bouch ou?

17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?

Paske ou rayi disiplin, e jete pawòl Mwen yo dèyè w.

18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.

Lè ou wè yon vòlè, ou vin dakò avè l, epi ou asosye ou avèk moun adiltè yo.

19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;

Ou lage bouch ou nèt nan mechanste. Lang ou fè ankadreman pou manti.

20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.

Ou chita pale kont frè ou. Ou fè kout lang fò kont pwòp pitit manman ou.

21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.

Bagay sa yo, ou te fè yo, e Mwen pa t di yon mo. Ou te konprann ke M te menm jan ak ou. Mwen va repwoche ou e pale ka a an lòd devan zye ou.

22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!

Alò, konsidere sa, nou menm ki bliye Bondye, oswa, Mwen va chire nou an mòso, e p ap gen pèsòn ki pou sove nou.

23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!

(Sila) ki ofri yon sakrifis remèsiman onore M, epi a (sila) ki fè chemen li dwat la, Mwen va montre li sali Bondye a.”