< Psalmen 50 >

1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!
Ein Psalm Asaphs. Gott, der HERR, der Mächtige, redet und ruft der Welt vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.
2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:
Aus Zion bricht an der schöne Glanz Gottes.
3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!
Unser Gott kommt und schweigt nicht. Fressend Feuer geht vor ihm her und um ihn her ist ein großes Wetter.
4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:
Er ruft Himmel und Erde, daß er sein Volk richte:
5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"
“Versammelt mir meine Heiligen, die den Bund mit mir gemacht haben beim Opfer.”
6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.
Und die Himmel werden seine Gerechtigkeit verkündigen; denn Gott ist Richter. (Sela)
7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:
“Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich unter dir zeugen: Ich, Gott, bin dein Gott.
8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.
Deines Opfers halber strafe ich dich nicht, sind doch deine Brandopfer immer vor mir.
9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.
Ich will nicht von deinem Hause Farren nehmen noch Böcke aus deinen Ställen.
10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;
Denn alle Tiere im Walde sind mein und das Vieh auf den Bergen, da sie bei tausend gehen.
11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.
Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und allerlei Tier auf dem Feld ist vor mir.
12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.
Wo mich hungerte, wollte ich dir nicht davon sagen; denn der Erdboden ist mein und alles, was darinnen ist.
13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?
Meinst du, daß ich Ochsenfleisch essen wolle oder Bocksblut trinken?
14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,
Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde
15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.
und rufe mich an in der Not, so will ich dich erretten, so sollst du mich preisen.”
16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,
Aber zum Gottlosen spricht Gott: “Was verkündigst du meine Rechte und nimmst meinen Bund in deinen Mund,
17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?
so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?
18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.
Wenn du einen Dieb siehst, so läufst du mit ihm und hast Gemeinschaft mit den Ehebrechern.
19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;
Deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge treibt Falschheit.
20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.
Du sitzest und redest wider deinen Bruder; deiner Mutter Sohn verleumdest du.
21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.
Das tust du, und ich schweige; da meinst du, ich werde sein gleichwie du. Aber ich will dich strafen und will dir's unter Augen stellen.
22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!
Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht einmal hinraffe und sei kein Retter da.
23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!
Wer Dank opfert, der preiset mich; und da ist der Weg, daß ich ihm zeige das Heil Gottes.”

< Psalmen 50 >