Psalmen 50
1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!
Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!
2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:
Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:
3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!
Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!
4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:
Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:
5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"
"Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"
6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.
En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.
7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:
Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:
8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.
Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.
9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.
Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.
10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;
Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;
11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.
Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.
12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.
Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.
13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?
Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?
14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,
Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,
15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.
En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.
16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,
Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,
17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?
Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?
18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.
Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.
19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;
Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;
20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.
Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.
21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.
Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.
22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!
Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!
23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!
Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!
