Psalmen 49
1 Met sopraanstemmen; Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een psalm. Volkeren, hoort dit allen aan, Luistert allen, bewoners der aarde;
To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.
2 Kinderen uit het volk en edelgeborenen, Rijken en armen, allen te zamen!
Both low and high, together rich and needy.
3 Mijn mond gaat diepe wijsheid verkonden, Mijn hart verstandige dingen bepeinzen;
My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
4 Ik spits mijn oren voor een moeilijk probleem, En bij snarenspel los ik mijn raadsel op. De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.
I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:
5 Waarom zou ik de dagen der bozen benijden, En de levenskracht van mijn belagers, die mij omringen;
Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.
6 Van allen, die op hun schatten vertrouwen, En op hun grote rijkdommen pochen?
Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.
7 Ach, er is niemand, die zich vrij kan kopen, Of aan God zijn losgeld betalen:
A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.
8 Te hoog is de prijs van zijn leven, Ontoereikend voor eeuwig. De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.
And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.
9 Of zou hij eeuwig blijven leven, En zijn graf niet aanschouwen?
And still he liveth for ever, He seeth not the pit.
10 Neen, men ziet de wijzen sterven, Den dwaas met den domoor vergaan;
For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.
11 Hun graf is voor altijd hun woning, Hun verblijf van geslacht tot geslacht; En al hebben ze hele landen hun eigen genoemd, Toch laten ze hun schatten voor anderen achter.
Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.
12 De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.
And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.
13 Dit is het lot van wie daarop bouwen, Het einde van die daarover snoeven:
This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. (Selah)
14 Als schapen worden ze het graf ingejaagd, Het is de dood, die ze weidt; Regelrecht zinken ze neer in de kuil, En hun gestalte gaat over tot de ontbinding van de dood. (Sheol h7585)
As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)
15 Neen, God alleen kan de prijs voor mijn leven betalen. Hij alleen mij uit de macht van het dodenrijk redden! (Sheol h7585)
Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. (Selah) (Sheol h7585)
16 Dus wees niet afgunstig, als iemand rijkdommen krijgt, En de schat van zijn huis zich vermeerdert;
Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,
17 Want niets van dit alles neemt hij mee bij zijn dood, En de schat volgt hem niet in het graf.
For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.
18 Al prijst hij zich bij zijn leven gelukkig, En roemt zich, omdat het hem goed gaat:
For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)
19 Toch komt hij in het verblijf van zijn vaderen, En nooit meer aanschouwt hij het licht.
It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.
20 De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.
Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!
