Psalmen 49

1 Met sopraanstemmen; Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een psalm. Volkeren, hoort dit allen aan, Luistert allen, bewoners der aarde;

Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,

2 Kinderen uit het volk en edelgeborenen, Rijken en armen, allen te zamen!

Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!

3 Mijn mond gaat diepe wijsheid verkonden, Mijn hart verstandige dingen bepeinzen;

Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.

4 Ik spits mijn oren voor een moeilijk probleem, En bij snarenspel los ik mijn raadsel op. De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.

5 Waarom zou ik de dagen der bozen benijden, En de levenskracht van mijn belagers, die mij omringen;

Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?

6 Van allen, die op hun schatten vertrouwen, En op hun grote rijkdommen pochen?

Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;

7 Ach, er is niemand, die zich vrij kan kopen, Of aan God zijn losgeld betalen:

Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;

8 Te hoog is de prijs van zijn leven, Ontoereikend voor eeuwig. De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);

9 Of zou hij eeuwig blijven leven, En zijn graf niet aanschouwen?

Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.

10 Neen, men ziet de wijzen sterven, Den dwaas met den domoor vergaan;

Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.

11 Hun graf is voor altijd hun woning, Hun verblijf van geslacht tot geslacht; En al hebben ze hele landen hun eigen genoemd, Toch laten ze hun schatten voor anderen achter.

Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.

12 De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.

13 Dit is het lot van wie daarop bouwen, Het einde van die daarover snoeven:

Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. (Sela)

14 Als schapen worden ze het graf ingejaagd, Het is de dood, die ze weidt; Regelrecht zinken ze neer in de kuil, En hun gestalte gaat over tot de ontbinding van de dood. (Sheol h7585)

Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning. (Sheol h7585)

15 Neen, God alleen kan de prijs voor mijn leven betalen. Hij alleen mij uit de macht van het dodenrijk redden! (Sheol h7585)

Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. (Sela) (Sheol h7585)

16 Dus wees niet afgunstig, als iemand rijkdommen krijgt, En de schat van zijn huis zich vermeerdert;

Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;

17 Want niets van dit alles neemt hij mee bij zijn dood, En de schat volgt hem niet in het graf.

Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.

18 Al prijst hij zich bij zijn leven gelukkig, En roemt zich, omdat het hem goed gaat:

Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;

19 Toch komt hij in het verblijf van zijn vaderen, En nooit meer aanschouwt hij het licht.

Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien.

20 De mens in weelde, die het niet wil begrijpen, Lijkt op vee, dat geslacht wordt.

De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.