Psalmen 48
1 Een lied; een psalm van de zonen van Kore. Groot is Jahweh, hoog geprezen In de stad van onzen God!
IEOWA meid lapalap, o a indand mau melel nan kanim en atail Kot, pon japwilim a dol jaraui!
2 Lieflijk verheft zich zijn heilige berg, Voor heel de aarde een vreugde. De Sionsberg is de Spits van het Noorden, De stad van een machtigen Koning;
Meid kajelel en dol Jion a uda, me jap karoj kin peren kida; ni pali apon kanim en nanamarki lapalap mimi ia.
3 God woont in haar burchten, En toont zich een veilige schuts.
Toun im kalaimun akan aja Kot, me i pere parail.
4 Want zie, de koningen hadden zich met elkander verbonden, En rukten gezamenlijk aan;
Pwe kilan, nanmarki kan pokon pena, ap daulul wei.
5 Maar toen ze haar zagen, stonden ze stom van ontzetting, En stoven verschrokken uiteen.
Irail puriamui kila ni ar kilaner mepukat; irail majapwekadar o taner.
6 Vreselijke angst greep hen aan, En wee als een barende vrouw:
Irail rerer, o re majak dueta Ii pan naitik amen.
7 Ineens als een storm uit het oosten, Die de Tarsjisj-schepen vernielt.
Kom kin kotin kawela jop en Tarjij ki an en maj en lan.
8 Wat we vroeger hadden gehoord, Hebben we nu ook gezien: Jahweh der heirscharen woont in de stad, Onze God woont in de stad, en laat haar eeuwig bestaan!
Duen atail ronadar, iduen kitail kin kilanada nan kanim en Ieowa Jopaot, nan kanim en atail Kot; Kot kin kolekol i kokolata.
9 Wij gedenken uw goedheid, o God, Binnen uw tempel.
Main Kot je kin tamataman da omui kalanan nan japwilim ar tanpaj im en kaudok.
10 Uw lof, o God, reikt als uw Naam Tot aan de grenzen der aarde. Vol gerechtigheid is uw rechterhand,
Main Kot duen mar omui iduen wau omui lel ni imwin jappa; pali maun omui kadeik kan.
11 Sions berg is er over verheugd; En Juda’s dochteren juichen van vreugde, O Jahweh, om uw gericht.
Dol en Jion en pereperen, o nan Iuda jeripein ko en injenemauki omui kadeik kan.
12 Trekt rond de Sion, loopt er omheen: Telt zijn torens,
Komail kaidon kapil pena Jion, wadok im ten kan;
13 Let op zijn wallen Ziet naar zijn burchten; Om aan een volgend geslacht te vertellen,
Kilekilan mau a kel takai kan, o kajakajaui a im kalaimun akan, pwe komail en kak kajoia on men mur akan.
14 Dat God hier woont, Dat onze God ons leidt Voor eeuwig en immer!
Me Kot me et, pan atail Kot anjau karoj kokolata, A pan kotin kalua kitail kokolata.
