Psalmen 44
1 Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht. O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.
Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, e nossos pais nos tem contado a obra que fizeste em seus dias, nos tempos da antiguidade.
2 Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.
Como expeliste as nações com a tua mão e os plantaste a eles: como afligiste os povos e os derrubaste.
3 Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.
Pois não conquistaram a terra pela sua espada, nem o seu braço os salvou, mas a tua dextra e o teu braço, e a luz da tua face, porquanto te agradaste deles.
4 Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;
Tu és o meu Rei, ó Deus: ordena salvações para Jacob.
5 Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;
Por ti escornearemos os nossos inimigos: pelo teu nome pizaremos os que se levantam contra nós:
6 Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.
Pois eu não confiarei no meu arco, nem a minha espada me salvará.
7 Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;
Mas tu nos salvaste dos nossos inimigos, e confundiste os que nos aborreciam.
8 In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!
Em Deus nos glóriamos todo o dia, e louvamos o teu nome eternamente (Selah)
9 Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;
Mas agora tu nos rejeitaste e nos confundiste, e não sais com os nossos exércitos.
10 Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!
Faze-nos retirar do inimigo, e aqueles que nos odeiam nos saqueiam para si.
11 Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;
Tu nos entregaste como ovelhas para comer, e nos espalhaste entre as nações.
12 Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!
Tu vendes por nada o teu povo, e não aumentas a tua riqueza com o seu preço.
13 Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;
Tu nos pões por opróbrio aos nossos vizinhos, por escarneio e zombaria de aqueles que estão à roda de nós.
14 Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.
Tu nos pões por provérbio entre as nações, por movimento de cabeça entre os povos.
15 Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,
A minha confusão está constantemente diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre:
16 Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.
Á voz daquele que afronta e blasfema, por causa do inimigo e do vingador.
17 En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.
Tudo isto nos sobreveio: contudo não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu concerto.
18 Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;
O nosso coração não voltou atráz, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas;
19 Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.
Ainda que nos quebrantaste num lugar de dragões, e nos cobriste com a sombra da morte.
20 Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:
Se nós esquecemos o nome do nosso Deus, e estendemos as nossas mãos para um deus estranho,
21 Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?
Porventura não esquadrinhará Deus isso? pois ele sabe os segredos do coração.
22 Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!
Sim, por amor de ti, somos mortos todo o dia: somos tidos na conta de ovelhas para o matadouro.
23 Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!
Desperta, porque dormes, Senhor? acorda, não nos rejeites para sempre.
24 Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?
Porque escondes a tua face, e te esqueces da nossa miséria e da nossa opressão?
25 Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.
Pois a nossa alma está abatida até ao pó; o nosso ventre se apega à terra.
26 Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!
Levanta-te em nosso auxílio, e resgata-nos por amor das tuas misericórdias.
