Psalmen 44
1 Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht. O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.
E KE Akua, ua lohe makou me ko makou mau pepeiao, Ua hai mai ko makou mau makua ia makou, I na hana au i hana'i i ko lakou mau la, i na wa kahiko.
2 Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.
Kipaku aku la oe i na lahuikanaka me kou lima, a hookomo mai ia lakou la; Hoopilikia iho la oe i na kanaka a kiola aku la:
3 Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.
No ka mea, aole me ka lakou pahikaua iho i loaa ai ia lakou ka aina; Aole hoi no ko lakou lima ponoi i hoola iho ia lakou iho: Aka, o kou peahi akau, a me kou lima, a me ka malamalama o kou maka; No ka mea, ua lokomaikai mai oe ia lakou.
4 Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;
O oe no ko'u Alii, e ke Akua; E kauoha mai i ka hoola ana ia Iakoba.
5 Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;
Ma ou la e pahu aku ai makou i ko makou poe enemi: Ma kou inoa e hehi iho ai makou i ka poe ku e iluna ia makou.
6 Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.
No ka mea, aole ma kuu kakaka e hilinai aku ai au: Aole hoi e hoola mai ka'u pahikaua ia'u.
7 Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;
Aka, nau no makou i hoopakele i ko makou poe enemi, A ua hoohoka oe i ka poe i inaina mai ia makou.
8 In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!
Iloko o ke Akua e kaena ai makou a po ka la, A e hoomaikai mau loa aku i kou inoa. (Sila)
9 Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;
Aka, ua haalele ae nei oe a ua hoohilahila ia makou; Aole hoi oe i hele pu me ko makou poe kaua.
10 Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!
A ua hoohuli oe ia makou i hope mai ka enemi mai; A o ka poe hoowahawaha ia makou, ua hao mai lakou no lakou iho.
11 Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;
Ua haawi oe ia makou me he mau hipa la e lilo i ai; Ua hoopuehu hoi ia makou iwaena o na lahuikanaka.
12 Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!
Ua kuai hoolilo aku oe i kou poe kanaka no ka mea ole, Aole hoi i hoomahuahua ma ka uku no lakou.
13 Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;
Ua waiho oe ia makou he mea e hoinoia iwaena o ko makou poe hoanoho, He mea e hoowahawaha ai a e henehene ai no ka poe e hoopuni ana ia makou.
14 Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.
Ua hoolilo oe ia makou i huaolelo ino, A i luli poo ana iwaena o na lahuikanaka.
15 Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,
E mau ana ko'u hoinoia imua o ko'u maka; A ua uhi mai ka hilahila o ko'u maka ia'u:
16 Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.
No ka leo o ka mea i hailiili a i hoino wale mai; No ka enemi hoi a me ka mea hoopai.
17 En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.
Ua pau ia mea i ke kau mai maluna o makou, Aole hoi makou i hoopoina ia oe; Aole hoi i hoopunipuni makou ma kou berita.
18 Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;
Aole i hoohuliia ko makou naau, Aole hoi i kapae ae ko makou mau kapuwai mai kou aoao ae;
19 Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.
Ua hanapepe loa oe ia makou ma kahi nahesa; A ua hoouhi mai oe ia makou me ka malu o ka make.
20 Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:
Ina i hoopoina makou i ka inoa o ko makou Akua, Ina i kikoo aku ko makou mau lima i kahi akua wahahee;
21 Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?
Aole anei i imi ke Akua ia mea? No ka mea, ua ike oia i na mea huna o ka naau.
22 Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!
Oiaio, nou makou i pepehiia'i a po ka la; Ua manaoia makou me he mau hipa la e hoomakeia.
23 Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!
E ala'e, o ke aha kou mea e hiamoe ai, e ka Haku? E ku mai hoi iluna, mai haalele mai ia makou a mau loa.
24 Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?
No ke aha la i huna ai oe i kou maka? A i hoopoina hoi i ko makou popilikia, a me ko makou hooluhihewaia?
25 Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.
No ka mea, ua kulou iho ko makou uhane i ka lepo; Ua pili ko makou opu i ka honua.
26 Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!
E ku mai oe e kokua no makou, A e hoola ia makou no kou aloha.
