Psalmen 44

1 Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht. O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.

Pou direktè koral la; Yon Sòm refleksyon pa fis a Koré yo O Bondye, nou te tande avèk zòrèy nou. Zansèt nou yo te pale nou travay ke Ou te fè nan jou pa yo, nan jou ansyen yo.

2 Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.

Ou menm, avèk pwòp men Ou, Ou te chase mete nasyon yo deyò, men Ou te plante yo. Ou te foule yo anba. Ou te aflije yo, Ou te gaye yo toupatou.

3 Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.

Konsa, se pa ak pwòp nepe pa yo ke yo te posede peyi a, ni se pa pwòp bra yo ki te sove yo, men se men dwat Ou avèk bra Ou, ak limyè prezans Ou an, akoz Ou te bay yo favè.

4 Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;

Se Ou menm ki Wa m, O Bondye. Òdone viktwa pou Jacob.

5 Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;

Ak pouvwa Ou menm, nou va pouse fè advèsè nou fè bak; Nan non Ou, nou va pile fè desann (sila) ki leve kont nou yo.

6 Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.

Paske mwen p ap mete konfyans nan banza mwen, ni se pa nepe m k ap sove mwen.

7 Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;

Men Ou te sove nou kont advèsè nou yo, Epi Ou te fè tout (sila) ki rayi nou yo wont.

8 In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!

Nan Bondye, nou te louwe tout lajounen. Nou va bay remèsiman a non Ou jis pou tout tan.

9 Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;

Alò, koulye a, Ou rejte nou, e mennen nou nan gwo wont. Ou pa sòti ankò avèk lame nou yo.

10 Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!

Ou fè nou vire fè bak devan advèsè a, epi (sila) ki rayi nou yo fè piyaj pou kont yo.

11 Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;

Ou te fè nou kon mouton, tankou mouton ki te livre pou manje, epi te gaye nou pami nasyon yo.

12 Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!

Ou vann pèp Ou bon mache e Ou pa fè pwofi nan vant lan.

13 Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;

Ou fè nou repwòche devan vwazen nou yo, yon objè ki moke e giyonnen pa (sila) ki antoure nou yo.

14 Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.

Ou fè nou tounen yon vye mò pami nasyon yo, Yon rizib ki fè moun ri pami pèp yo.

15 Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,

Tout lajounen dezonè sa a rete la devan m, epi imilyasyon mwen kraze m nèt.

16 Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.

Akoz vwa a (sila) ki fè m repwòch e ki meprize mwen, akoz prezans lènmi an avèk vanjè a.

17 En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.

Tout sa gen tan rive sou nou, men nou pa te bliye Ou, ni nou pa t aji nan manti selon akò Ou a.

18 Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;

Kè nou pa t vire fè bak, ni pa nou yo pa t varye soti nan chemen Ou.

19 Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.

Malgre, Ou te kraze nou nan landwa chen mawon yo, e te kouvri nou avèk lonbraj lanmò a.

20 Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:

Si nou te bliye non a Bondye nou an, oswa lonje men nou vè yon lòt dye etranje,

21 Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?

èske Bondye pa ta dekouvri sa a? Paske Li konnen tout sekrè a kè yo.

22 Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!

Men pou lakoz a Ou menm, nou vin touye tout lajounen. Nou konsidere tankou mouton k ap rive labatwa.

23 Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!

Leve Ou menm! Poukisa Ou ap dòmi, O SENYÈ? Leve nan dòmi! Pa rejte nou nèt.

24 Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?

Poukisa Ou kache figi Ou e bliye ke n ap soufri e oprime?

25 Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.

Paske nanm nou te neye jis rive nan pousyè. Kò nou kole jis rive atè.

26 Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!

Leve monte! Bay nou sekou! Rachte nou pou koz lanmou dous Ou a.