Psalmen 44

1 Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht. O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.

Pou chèf sanba yo. Se yonn nan chante pitit Kore yo. Bondye, nou te tande ak zòrèy nou tout gwo bagay ou te fè nan tan lontan. Wi, granmoun nou yo te rakonte nou tou sa ou te fè pou yo nan tan lontan.

2 Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.

Yo di nou se avèk fòs kouraj ou ou te chase moun lòt nasyon yo, pou ou te kapab tabli yo nan peyi a. Yo di nou jan ou te maltrete anpil lòt nasyon pou ou te ka fè plas pou zansèt nou yo.

3 Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.

Se pa t' avèk nepe pèp ou a te pran peyi a, se pa t' fòs ponyèt yo ki te fè yo genyen batay la. Men, se te pouvwa ou ak fòs ponyèt pa ou ki te penmèt yo fè tou sa. Ou te la avèk yo pou ba yo kouraj. Ou te fè tou sa paske ou renmen yo.

4 Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;

Se ou ki wa mwen, se ou ki Bondye mwen. Fè pitit Jakòb yo jwenn delivrans.

5 Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;

Avèk pouvwa ou, nou kilbite lènmi nou yo. Avèk ou menm ki la avèk nou an, n'ap kraze moun ki leve dèyè nou yo.

6 Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.

Mwen p'ap mete konfyans mwen nan banza. Se pa nepe m' ki pou delivre m'.

7 Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;

Se ou menm ki te delivre nou anba lènmi nou yo. Ou fè moun ki pa t' vle wè nou yo wont.

8 In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!

Se chak jou n'ap fè lwanj ou. Se tout tan n'ap nonmen non ou, n'ap di ou mèsi.

9 Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;

Men koulye a, Bondye, ou vire do ban nou, ou fè nou pran wont, ou pa soti ansanm avèk lame nou yo ankò.

10 Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!

Ou fè nou kouri devan lènmi nou yo. Moun ki pa vle wè nou yo ap piye nou alèz.

11 Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;

Ou lage nou tankou mouton y'ap mennen labatwa. Ou gaye nou nan mitan tout lòt peyi yo.

12 Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!

Ou vann pèp ou a pou gremesi, ou pa fè okenn benefis sou li.

13 Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;

Ou fè nasyon ki bò kote nou yo ap pase nou nan betiz Wi, yo tout ap lonje dwèt sou nou, y'ap pase nou nan rizib.

14 Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.

Ou fè tout lòt nasyon yo ap bay istwa sou nou. Kou yo wè nou, y'ap fè siy sou nou.

15 Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,

-(we vèsè pwochen)

16 Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.

Lè m' tande moun k'ap joure m' yo, moun k'ap vekse m' yo, mwen pa ka gade yo nan je. Lè m' devan lènmi ak moun ki pa vle wè m' yo, lawont fè m' bouche figi m'.

17 En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.

Wi, tout malè sa yo rive nou, men, nou pa janm bliye ou. Nou pa t' manke anyen nan kontra ou fè avèk nou an.

18 Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;

Nou pa janm vire do ba ou, nou pa janm kite chemen ou mete devan nou an.

19 Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.

Men ou menm, ki jan ou fè lage nou konsa san sekou nan mitan bèt nan bwa yo? Ou kite nou konsa kote ki fè nwa anpil la.

20 Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:

Si nou te bliye rele Bondye nou an, si nou te lapriyè yon lòt bondye,

21 Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?

èske Bondye pa ta konn sa, li menm ki konn sekrè ki nan kè tout moun?

22 Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!

Men, se poutèt ou tout tan yo soti pou touye nou. Yo gade nou tankou mouton y'ap pare pou labatwa.

23 Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!

Louvri je ou, Seyè. Poukisa w'ap dòmi konsa? Leve non. Pa voye nou jete nèt!

24 Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?

Poukisa ou vire do ban nou konsa? Poukisa ou bliye anba ki tray nou ye, jan y'ap peze nou?

25 Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.

Nou tonbe san fòs nan pousyè a. Nou kouche sou vant atè plat.

26 Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!

Leve non. vin pote nou sekou! Jan ou renmen nou sa, vin delivre nou non!