< Psalmen 38 >
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
Un Salmo de David, pidiendo a Dios que se acuerde de él. ¡Señor, por favor no me condenes, por causa de tu enojo conmigo! ¡No me castigues con tu furia!
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Tus flechas me han atravesado, tus manos han caído sobre mí.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Por tu enojo hacia mí, ni una sola parte de mi cuerpo está sana. Estoy completamente enfermo por mis pecados.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Me estoy ahogando en culpa. La carga es muy pesada de llevar.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Mis heridas están infectadas, están comenzando a oler mal, y por culpa de mi terquedad.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Estoy encorvado, retorcido por el dolor. Camino el día entero llorando y lamentándome.
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Estoy ardiendo por dentro de fiebre. Ninguna parte de mi cuerpo está sana.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Estoy muy cansado, totalmente deshecho. Siento mi corazón como ruge de angustia.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Señor, sabes lo que quiero desesperadamente, escuchas cada respiración que tomo.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Mi corazón se está acelerando, dejándome sin fuerza. Mi vista está decayendo.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Mis amados y amigos no se me acercan porque tienen miedo de contagiarse. Incluso mi familia se ha distanciado.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
Aquellos que intentan matarme me ponen trampas. Los que intentan herirme me amenazan, trabajando en sus planes engañosos todo el día.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
Yo actúo como si fuera sordo con sus palabras, e intento parecer tonto para no tener que hablar.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Como un hombre que no puede oír, y que no responde, ¡Ese soy yo!
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
¡Porque espero en ti, Señor! Tú me responderás, Dios mío.
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Señor, te pido que por favor mis enemigos no se jacten en frente mí, no dejes que se alegren cuando yo tropiece.
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Porque estoy por colapsar, el dolor nunca se detiene.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Confieso mis pecados. Lamento horriblemente todo lo que he hecho.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
Tengo enemigos muy poderosos, son bastante activos, y me odian sin razón.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
Me pagan el bien con mal. Me acusan por el bien que he tratado de hacer.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Señor, no me abandones, no te alejes de mí.
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Apresúrate, ven y ayúdame, ¡Oh, Señor, mi salvador!