Psalmen 38
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
MAIN, der kotin kaloke ia ni omui kupur jued, o der kame ia ni omui onion.
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Pwe japwilim omui kananan kajik katieu lei don ia, o lim omui katoutou ia.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Jota mau kot ni pali war ai pweki omui onion, o jota moleilei nan kokon ai kan pweki dip ai
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Pwe dip ai kin kadupaledi mon ai, re kin katoutou ia dueta meakot me toutou melel.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Ai ola kan pojuedelaonanan pweki ai pweipwei.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
I kin koj pena o pairok wei alialu, i kin injenjued anjau karoj,
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Pwe lonelon ai monedier melel, o jota mau kot ni pali war ai.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Nai Iuetalar melel o i wokiwok pajaner. I kin janejan, pweki monion i jota kak moleilei.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Main, kom kotin mani ai inon karojo ai janejan, o ai jota rir jan komui.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Monion i rerer, ai kelail ko janer i, o marain en maj ai pil rotolala.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Kompoke pai o ai warok kan kin doo wei jan ia, o juedeki ai kalokolok, o jau i kan kin doo jan ia.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
O me kin inon ion kameia la, kin majmajan ia, o me men wia jued on ia, kin indinda duen ar pan wiada dodok jued, o re kin widwidin anjau karoj.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
A nai dueta me jalonepon amen, me jota ron waja, o dueta, o duata me loton, me jota kak jar pajan au a.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Nai dueta ol amen me jolar ron waja, o jota depuk en lokaia mi nan au ai.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
A I kin awiawi Komui Main ai Kot pan kotin japen ia.
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Pwe i men, ren der peren kin ia. Ma na I pan krijedi, re pan peren kida melel.
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Pwe i koren ion pupedi, o ai kalokolok kin koren ion ia anjau karoj.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Pwe I weokada dip ai kano juedeki dip ai.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
A ai imwintiti kan memauretat o irail me kelail; me kailon kin ia ni jota karepa me toto.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
O me kin depukki ai me mau me jued, kin palian ia, pweki ai dadaurata me mau.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Ieowa ai Kot, kom der muei jan ia o der doowei jan ia!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Kom kotin madan don ia, Main jauja pa i.
