Psalmen 38
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
MAING, der kotin kaloke ia ni omui kupur sued, o der kame ia ni omui ongiong.
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Pwe sapwilim omui kanangan kasik katieu lel dong ia, o lim omui katoutou ia.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Sota mau kot ni pali war ai pweki omui ongiong, o sota moleilei nan kokon ai kan pweki dip ai
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Pwe dip ai kin kadupaledi mong ai, re kin katoutou ia dueta meakot me toutou melel.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Ai ola kan posuedela o nanan pweki ai pweipwei.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
I kin kos pena o pairok wei alialu, i kin insensued ansau karos,
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Pwe longelong ai mongedier melel, o sota mau kot ni pali war ai.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Ngai luetalar melel o i wokiwok pasanger. I kin sangesang, pweki mongiong i sota kak moleilei.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Maing, kom kotin mangi ai inong karos, o ai sangesang sota rir sang komui.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Mongiong i rerer, ai kelail ko sanger re i, o marain en mas ai pil rotorotala.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Kompoke pai o ai warok kan kin doowei sang ia, o suedeki ai kalokolok, o sau i kan kin doo sang ia.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
O me kin inong iong kame ia la, kin masamasan ia, o me men wia sued ong ia, kin indinda duen ar pan wiada dodok sued, o re kin widiwiding ansau karos.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
A ngai dueta me salongepon amen, me sota rong wasa, o dueta me lotong, me sota kak sar pasang au a.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Ngai dueta ol amen me solar rong wasa, o sota depuk en lokaia mi nan au ai.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
A i kin auiaui komui, Maing. Komui Maing ai Kot pan kotin sapeng ia.
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Pwe i men, ren der peren kin ia. Ma nä i pan krisedi, re pan peren kida melel.
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Pwe i koren iong pupedi, o ai kalokolok kin koren iong ia ansau karos.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Pwe i weokada dip ai kan o suedeki dip ai.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
A ai imwintiti kan memaureta o irail me kelail; me kailong kin ia ni sota karepa me toto.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
O me kin depukki ai me mau me sued, kin palian ia, pweki ai dadaurata me mau.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Ieowa ai Kot, kom der muei sang ia o der doowei sang ia!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Kom kotin madang dong ia, Maing sauas pa i.
