Psalmen 38

1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:

زەبوورێکی داود، بۆ یادکردنەوە. ئەی یەزدان، بە تووڕەیی خۆت سەرزەنشتم مەکە، بە ڕقی خۆت تەمبێم مەکە.

2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.

تیرەکانت منیان پێکا، دەستت منی خستە خوارەوە.

3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;

بەهۆی تووڕەیی تۆوە تەندروستی لە لەشمدا نەماوە، بەهۆی گوناهمەوە ساغی لە ئێسقانەکانمدا نەماوە.

4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.

تاوانەکانم بەسەر سەرم کەوتوون، وەک بارێکی گران کە توانام نییە هەڵیبگرم.

5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;

برینەکانم بۆگەن بوون و چڵکیان کردووە، بەهۆی گێلایەتی خۆم.

6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.

پشتم چەماوەتەوە و کووڕ بوومەتەوە، بە درێژایی ڕۆژ ماتەم دەگێڕم.

7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;

کەلەکەم پڕ بووە لە ژانێکی سووتێنەر، تەندروستی لە لەشمدا نەماوە.

8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.

بە تەواوی تێکشکاوم و بێهێز بووم، لەبەر نەهامەتی دڵم هەر دەناڵێنم.

9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;

ئەی پەروەردگار، هەموو ئارەزووەکانم لەپێش چاوتە، ئاخ هەڵکێشانم لە تۆ شاردراوە نییە.

10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.

دڵەکوتێمە و هێزم لەبەر بڕاوە، تەنانەت ڕووناکیش لە چاوانم بڕاوە.

11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;

لەبەر برینەکانم دۆست و برادەرەکانم خۆیان لێم دەپارێزن، خزمانم لێم دوور دەکەونەوە.

12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.

ئەوانەی بەدوای ژیانی منەوەن تەڵە دەنێنەوە، ئەوانەی دەیانەوێت ئازارم بدەن باسی تێکشکانم دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بیر لە فرتوفێڵ دەکەنەوە.

13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,

بەڵام من وەک کەڕ وام، گوێم لێ نابێت، وەک لاڵ وام، ناتوانم دەمم بکەمەوە.

14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.

وەک کەسێکم لێ هاتووە کە نابیستێت، هیچ بەهانەیەکیشی لە دەمی نەبێت.

15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;

ئەی یەزدان، چاوەڕێی تۆ دەکەم، ئەی خودای پەروەردگارم، تۆ وەڵام دەدەیتەوە،

16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.

چونکە گوتم: «مەهێڵە پێم دڵخۆش بن، یان کاتێک پێم دەخلیسکێت خۆیان بە گەورە بزانن لە سەرم.»

17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;

خەریکە دەکەوم، هەمیشە ئازارەکانم لەگەڵمە.

18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.

دان بە تاوانی خۆمدا دەنێم، بە گوناهی خۆم خەمبار دەبم.

19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,

دوژمن چالاک و بەهێزن، ئەوانەی بەبێ هۆ ڕقیان لێمە زۆرن.

20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.

ئەوانەی بەرامبەری چاکە خراپەم دەدەنەوە، دژایەتیم دەکەن، چونکە دوای چاکە کەوتووم.

21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!

ئەی یەزدان، پشتگوێم مەخە، ئەی خودای من، لێم دوور مەکەوە.

22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!

ئەی پەروەردگاری ڕزگارکەرم، خێرا بگە فریام.