< Psalmen 38 >

1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
Youn Sòm David; tankou yon sonj memorab O SENYÈ, pa repwoche mwen nan kòlè Ou, ni fè m chatiman nan kòlè Ou k ap brile.
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Paske flèch Ou yo fin antre fon anndan m, epi men Ou fin peze m.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Nanpwen anyen ki ansante nan chè m, akoz endiyasyon Ou. Nanpwen lasante nan zo m yo akoz peche mwen.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Paske inikite mwen yo fin monte sou tèt mwen. Tankou yon fado lou, yo peze twòp pou mwen.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Blesi mwen yo vin santi e anfle akoz foli mwen.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Mwen fin koube nèt e bese anpil. Mwen ap fè doulè tout lajounen.
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Paske ren mwen plen ak brile. Nanpwen anyen ansante nan chè m.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Mwen pa kab santi anyen ankò. Mwen fin kraze nèt. Vwa m plenyen akoz kè m ajite.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
SENYÈ, tout volonte m devan Ou. Tout plent a vwa m yo pa kache a Ou menm.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Kè m bat fò, fòs mwen kite m. Menm limyè a zye m, menm sa fin kite mwen.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Pwòch mwen yo avèk zanmi mwen yo kanpe nan distans akoz touman m. Fanmi m yo kanpe byen lwen.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
(Sila) ki chache lavi m yo, ap prepare pyèj yo pou mwen. (Sila) ki chache fè m donmaj yo ap fè menas destriksyon. Y ap manniganse trayizon tout lajounen.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
Men mwen menm, tankou yon moun mouri, mwen pa tande; Epi se tankou yon bèbè, ki pa ouvri bouch li.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Wi, mwen tankou yon nonm ki pa tande. E nan bouch mwen, pa gen repons.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
Paske mwen mete espwa m nan Ou, O SENYÈ. Ou va reponn, O SENYÈ, Bondye mwen an.
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Paske mwen te di: “Ke yo pa vin rejwi sou mwen. Pou lè pye m chape, pou yo ta vante tèt yo kont mwen.”
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Paske mwen prèt pou tonbe. Tristès mwen devan m tout tan.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Konsa, mwen konfese inikite mwen. Mwen ranpli avèk regrè akoz peche m.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
Men lènmi m yo plen kouraj e fò. Yo anpil ki rayi mwen san koz.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
(Sila) ki remèt mal pou byen yo se lènmi m akoz mwen swiv sa ki bon.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Pa abandone m, O SENYÈ. O Bondye m nan, pa rete lwen m!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Fè vit pou ede mwen, O SENYÈ, delivrans mwen an!

< Psalmen 38 >