Psalmen 38
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
Ein Psalm Davids. Zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn, züchtige mich nicht in deinem Grimm;
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
denn deine Pfeile haben mich getroffen, und deine Hand liegt schwer auf mir.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Es ist nichts Unversehrtes an meinem Fleisch vor deinem Zorn, kein Friede in meinen Gebeinen wegen meiner Sünde.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Denn meine Schulden gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer geworden.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Meine Wunden stinken und eitern von meiner Torheit.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Ich bin tief gebeugt und niedergedrückt; ich gehe traurig einher den ganzen Tag;
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
denn meine Lenden sind ganz entzündet, und es ist nichts Gesundes an meinem Fleisch.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Ich bin ganz kraftlos und zermalmt; ich heule vor Unruhe meines Herzens.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
O Herr, mein ganzes Verlangen sei dir vorgelegt, und mein Seufzen sei dir nicht verborgen!
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Meine Lieben und Freunde treten beiseite wegen meiner Plage, und meine Nächsten stehen von ferne;
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
die aber, welche mir nach dem Leben trachten, legen mir Schlingen, und die mein Unglück suchen, besprechen meinen Untergang und ersinnen Lügen den ganzen Tag.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
Ich aber bin wie ein Tauber und höre nichts, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Und ich bin wie einer, der nichts hört, und in dessen Mund kein Widerspruch ist.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
Denn auf dich, HERR, hoffe ich; du wirst antworten, Herr, mein Gott!
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Denn wenn ich redete, wie würden sie sich über mich freuen! Wenn mein Fuß ins Wanken geriete, wie würden sie frohlocken über mich!
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Denn ich bin nahe daran zu fallen, und mein Schmerz ist immerdar vor mir.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Denn ich bekenne meine Schuld und bin bekümmert wegen meiner Sünde.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
Aber die mich grundlos befeinden, sind mächtig, und derer, die mich unter falschem Vorwand hassen, sind viele.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
Die mir Gutes mit Bösem vergelten, sind mir feind, weil ich dem Guten nachjage.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Verlaß mich nicht, o HERR! Mein Gott, sei nicht fern von mir!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Eile mir zu helfen, o Herr, mein Heil!
