< Psalmen 38 >

1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
En Psalme af David; til Ihukommelse.
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Herre! straf mig ikke i din Vrede og tugt mig ikke i din Harme.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Thi dine Pile ere dybt nedtrykte i mig, og din Haand har lagt sig paa mig.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Der er intet sundt paa mit Kød for din Vredes Skyld; der er ingen Fred i mine Ben for min Synds Skyld.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Thi mine Misgerninger ere gaaede mig over Hovedet; de ere blevne mig for svare som en svar Byrde.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Mine Saar lugte ilde, de ere raadne for min Daarskabs Skyld.
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Jeg gaar kroget, jeg er saare nedbøjet; jeg gaar hver Dag i Sørgeklæder.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Thi mine Lænder ere fulde af Skorpe, og der er intet sundt paa mit Kød.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Jeg er bleven dødkold og saare sønderknust; jeg hyler ud af mit Hjertes Uro.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Herre! al min Begæring er for dig, og mit Suk er ikke skjult for dig.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Mit Hjerte slaar heftigt, min Kraft har forladt mig, og mine Øjnes Lys, endog det er svundet for mig.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
Mine Venner og mine Frænder holde sig i Afstand fra min Plage, og mine nærmeste staa langt borte.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
Og de, som søge efter mit Liv, satte Snarer, og de, som søge min Ulykke, førte Fordærvelsens Tale og grunde den ganske Dag paa alle Haande Svig.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Men jeg er som en døv, der ikke hører, og som en stum, der ikke oplader sin Mund.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
Jeg er som en Mand, der ikke hører, og som intet Gensvar har i sin Mund.
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Thi jeg bier paa dig, Herre; du, Herre min Gud! vil bønhøre.
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Thi jeg sagde: De skulle ikke glæde sig over mig; da min Fod snublede, gjorde de sig store imod mig.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Thi jeg er nær ved at halte, og min Pine er stadig for mig.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
Thi jeg maa bekende min Misgerning, jeg sørger over min Synd.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
Men mine Fjender leve og ere mægtige, og der er mange, som hade mig uden Skel.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Og de, som betale ondt for godt, de staa mig imod, fordi jeg efterjager det gode.
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Forlad mig ikke, Herre! min Gud, vær ikke langt fra mig! Skynd dig at hjælpe mig, Herre, min Frelse!

< Psalmen 38 >