< Psalmen 38 >
1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!