Psalmen 37

1 Van David. Wees niet afgunstig op zondaars, En benijd de boosdoeners niet;

Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.

2 Want snel versmachten zij als gras, Verkwijnen als het groen gewas.

Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.

3 Vertrouw op Jahweh, doe enkel wat goed is, Blijf in het land en wees trouw;

Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.

4 Dan zult gij uw vreugde in Jahweh vinden, En Hij schenkt u wat uw hart maar begeert.

Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,

5 Laat Jahweh uw weg maar bestieren, Verlaat u op Hem: Hij zal hem banen;

Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;

6 Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.

I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.

7 Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.

Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.

8 Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;

Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.

9 Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!

Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.

10 Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.

Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.

11 Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.

Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.

12 De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;

Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.

13 Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.

Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.

14 De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;

Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;

15 Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.

Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.

16 Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;

Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;

17 Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.

Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.

18 Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;

Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.

19 Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.

Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;

20 Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.

Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.

21 De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;

Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

22 Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.

Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.

23 Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;

Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

24 En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.

Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.

25 Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;

Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.

26 Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.

Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.

27 Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;

Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.

28 Want Jahweh heeft de gerechtigheid lief, En nimmer verlaat Hij zijn vromen. De bozen worden voor eeuwig vernietigd, En het geslacht van de zondaars vergaat;

Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

29 Maar de rechtvaardigen bezitten het Land, En blijven er altijd in wonen.

Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.

30 De mond van den rechtvaardige verkondigt de wijsheid, En zijn tong spreekt wat recht is.

Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

31 Hij draagt de Wet van zijn God in zijn hart; Nooit wankelen zijn schreden.

Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.

32 De boze loert op den vrome, En zoekt hem te doden;

Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;

33 Maar Jahweh laat hem niet in zijn macht, En duldt geen veroordeling, als men hem richt.

Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

34 Blijf op Jahweh vertrouwen, En bewandel zijn wegen; Dan stelt Hij u in het bezit van het Land, En zult gij de verdelging der zondaars aanschouwen.

Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.

35 Ik heb een zondaar gezien in zijn vermetele trots, Hoog als een Libanon-ceder;

Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

36 Ik ging voorbij: zie, hij was er niet meer; Ik zocht hem, hij was niet te vinden.

Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.

37 Geef acht op den vrome en let op den brave: Het kroost van dien man leeft in vrede;

Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.

38 Maar de zondaars gaan allen te gronde, De kinderen der bozen worden vernietigd.

Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.

39 Jahweh is het heil van de vromen, Hun toevlucht in tijden van nood;

Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.

40 Jahweh helpt en beschermt hen tegen de bozen, Hij redt hen, als ze vluchten tot Hem!

Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.