Psalmen 37
1 Van David. Wees niet afgunstig op zondaars, En benijd de boosdoeners niet;
Na Rawiri. Kaua e mamae ki te hunga kino, kaua e hae ki nga kaimahi i te he.
2 Want snel versmachten zij als gras, Verkwijnen als het groen gewas.
No te mea ka hohoro ratou te kotia, te peratia me te tarutaru, a ka memenga me he otaota hou.
3 Vertrouw op Jahweh, doe enkel wat goed is, Blijf in het land en wees trouw;
Whakawhirinaki ki a Ihowa, mahia te pai; e noho ki te whenua, a e aru i muri i te pono.
4 Dan zult gij uw vreugde in Jahweh vinden, En Hij schenkt u wat uw hart maar begeert.
Whakaahuareka ki a Ihowa, a ka homai e ia ki a koe ta tou ngakau i hiahia ai.
5 Laat Jahweh uw weg maar bestieren, Verlaat u op Hem: Hij zal hem banen;
Tukua tou ara ki a Ihowa; whakawhirinaki hoki ki a ia, a mana e mahi.
6 Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.
Mana hoki e whakaputa tou tika, ano he marama, ou ritenga me te mea ko te ra e tu ana.
7 Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.
Okioki ki a Ihowa, tatari marie ki a ia: kei mamae ki te tangata e tere ana i tona ara, ki te tangata e taea ana e ia nga whakaaro kino.
8 Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;
Kati te riri, whakarerea hoki te arita; kei mamae koe, kei takina kia mahi i te kino.
9 Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!
No te mea ka hatepea atu te hunga kino: ko te hunga ia e tatari ana ki a Ihowa, ka riro i a ratou te whenua.
10 Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.
Kia potopoto ake nei hoki, a ka kore noa iho te hunga kino: ae ra, ka ata tirohia e koe tona wahi, a kore kau noa iho ia.
11 Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.
Na ka riro te whenua i te hunga mahaki; a ka hari ratou i te roa o te ata noho.
12 De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;
E whakangarahu ana te tangata kino mo te tangata tika: pakiri ana ona niho ki a ia.
13 Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.
Ka kata te Ariki ki a ia, no te mea ka kite ia e tata ana tona ra.
14 De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;
Kua unuhia te hoari e te hunga kino, kua piko ta ratou kopere, hei turaki i te ware, i te rawakore, hei kohuru i te hunga e tika ana, i te ara.
15 Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.
Ka tapoko ta ratou hoari ki o ratou ngakau: a ka whatiia a ratou kopere.
16 Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;
Engari te wahi iti a te tangata tika i nga taonga o nga tangata kino tokomaha.
17 Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.
Ka whatiia hoki nga ringa o te hunga kino: u tonu ia i a Ihowa te hunga tika.
18 Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;
E matau ana a Ihowa ki nga ra o te hunga tika: a ka pumau to ratou kainga ake ake.
19 Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.
E kore ratou e whakama i te wa o te he, ka makona ano ratou i nga ra o te hemokai.
20 Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.
Ka ngaro ia te hunga kino, a ka rite nga hoariri o Ihowa ki te momona o te tarutaru: ka mahea atu ratou; ka mahea atu me he paowa.
21 De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;
E tango ana te tangata kino i te taonga tarewa, kahore hoki ana utu: ko te tangata tika ia he aroha tona, he homai.
22 Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.
Ka riro hoki te whenua i ana e manaaki ai; ka hatepea ano ana e kanga ai.
23 Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;
Ka u i a Ihowa nga hikoinga o te tangata tika; e paingia ana hoki e ia tona ara.
24 En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.
Ahakoa hinga, e kore e tino takoto rawa; ka u hoki ia i te ringa o Ihowa.
25 Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;
He tamariki ahau i mua, a kua koroheke nei, heoi, kahore ahau i kite i te tangata tika e whakarerea ana, i ona uri hoki e pinono taro ana.
26 Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.
I te ra roa he atawhai tonu tana, he ohaoha: ka manaakitia hoki ona uri.
27 Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;
Whakarerea te kino, mahia te pai, ka noho tonu ai.
28 Want Jahweh heeft de gerechtigheid lief, En nimmer verlaat Hij zijn vromen. De bozen worden voor eeuwig vernietigd, En het geslacht van de zondaars vergaat;
E aroha ana hoki a Ihowa ki te ritenga pai: e kore ano e whakarere i tana hunga tapu; e tiakina tonutia ana ratou ake ake; ka hatepea atu ia nga uri o te hunga kino.
29 Maar de rechtvaardigen bezitten het Land, En blijven er altijd in wonen.
Ka riro te whenua i te hunga tika, ka nohoia hoki a reira e ratou ake ake.
30 De mond van den rechtvaardige verkondigt de wijsheid, En zijn tong spreekt wat recht is.
He kupu mohio ta te mangai o te tangata tika; he ritenga pai ta tona arero e korero ai.
31 Hij draagt de Wet van zijn God in zijn hart; Nooit wankelen zijn schreden.
Kei tona ngakau te ture a tona Atua; e kore e paheke tetahi o ona hikoinga.
32 De boze loert op den vrome, En zoekt hem te doden;
E tau ana te titiro a te tangata kino ki te tangata tika, a e whai ana kia whakamatea ia.
33 Maar Jahweh laat hem niet in zijn macht, En duldt geen veroordeling, als men hem richt.
E kore a Ihowa e whakarere i a ia ki tona ringa: e kore ano ia e whakatau he ki a ia ina whakawakia.
34 Blijf op Jahweh vertrouwen, En bewandel zijn wegen; Dan stelt Hij u in het bezit van het Land, En zult gij de verdelging der zondaars aanschouwen.
Taria a Ihowa, kia mau ki tana ara, a ka whakanuia koe e ia, ka whakawhiwhia hoki ki te whenua: e hatepea atu te hunga kino, ka kite koe.
35 Ik heb een zondaar gezien in zijn vermetele trots, Hoog als een Libanon-ceder;
I kite ahau i te tangata kino e kake ana, e tautorotoro ana me te rakau matomato i tona oneone tupu.
36 Ik ging voorbij: zie, hij was er niet meer; Ik zocht hem, hij was niet te vinden.
Heoi, pahure noa ake tetahi, a kore kau noa iho; ae, i rapua ia e ahau, a kihai i kitea.
37 Geef acht op den vrome en let op den brave: Het kroost van dien man leeft in vrede;
Waitohutia te tangata tika, tirohia iho te tangata kore he: no te mea he marie te tukunga iho ki taua tangata.
38 Maar de zondaars gaan allen te gronde, De kinderen der bozen worden vernietigd.
Tena ko te hunga kino, ka ngaro ngatahi atu ratou: te tukunga iho ki te hunga kino, ka hatepea atu ratou.
39 Jahweh is het heil van de vromen, Hun toevlucht in tijden van nood;
Na Ihowa ia te whakaoranga o te hunga tika: ko ia to ratou pa kaha i te wa o te he.
40 Jahweh helpt en beschermt hen tegen de bozen, Hij redt hen, als ze vluchten tot Hem!
Ma Ihowa ratou e awhina, ko ia hoki hei tauarai mo ratou: ko ia hei tauarai mo ratou i te hunga kino, ka whakaorangia ratou e ia, mo ratou ka whakawhirinaki ki a ia.
