Psalmen 37
1 Van David. Wees niet afgunstig op zondaars, En benijd de boosdoeners niet;
[Psalm lal David] Nikmet elya ke ma mwet koluk elos oru; Ac nik kom sok selos su oru ma sufal.
2 Want snel versmachten zij als gras, Verkwijnen als het groen gewas.
Tuh elos ac fah sa in wanginla oana mah, Ac uli oana mahsrik.
3 Vertrouw op Jahweh, doe enkel wat goed is, Blijf in het land en wees trouw;
Lulalfongi in LEUM GOD ac oru ma wo; Tuh kom fah ku in moul ac misla fin facl se inge.
4 Dan zult gij uw vreugde in Jahweh vinden, En Hij schenkt u wat uw hart maar begeert.
Suk engan lom in LEUM GOD, Ac El ac fah asot ma lungse lun insiom.
5 Laat Jahweh uw weg maar bestieren, Verlaat u op Hem: Hij zal hem banen;
Eiskomyang sifacna nu sin LEUM GOD; Lulalfongel, ac El ac fah kasrekom.
6 Als de dageraad doet Hij uw gerechtigheid stralen, En als de middagzon uw recht.
El ac fah oru suwoswos lom in arulana kalem, Oana kalmen faht ke infulwen len.
7 Berust in Jahweh, En blijf op Hem hopen. Benijd niet den man, wien het goed gaat, Ofschoon hij bedriegt.
Kom in mongfisrasr ac tupan ma LEUM GOD El fah oru; Nikmet elya kaclos su kapkapak, Ku elos su eis woiyen pwapa kutasrik lalos.
8 Word niet toornig en maak u niet boos, Wind u niet op: gij maakt het maar erger;
Nik kom eiskomyang in fosrnga ku kasrkusrak; Ma inge mwe kolla nu ke ongoiya.
9 Want de zondaars worden vernietigd, Maar die op Jahweh vertrouwen, bezitten het Land!
Elos su lulalfongi LEUM GOD fah usrui acn uh, A mwet koluk fah lisyukla.
10 Een ogenblik maar: en de zondaar is er niet meer; Gij zoekt naar zijn plaats: hij is weg.
Ac tia paht mwet koluk fah wanginla; Kom finne sokolos, kom ac tia konalosyak.
11 Maar de rechtschapenen bezitten het Land, En genieten een heerlijke vrede.
A mwet fakpap ac fah usrui acn uh, Ac elos fah engankin mwe insewowo ac misla.
12 De zondaar belaagt den rechtvaardige, En knarst tegen hem op zijn tanden;
Mwet koluk elos pwapa in lain mwet wo; Elos suelosi ke kasrkusrak.
13 Maar de Heer lacht hem uit, Want Hij ziet zijn Dag al nabij.
Tusruktu Leum El isrun mwet koluk, Mweyen El etu lah elos ac fah sa in kunausyukla.
14 De bozen trekken hun zwaard en spannen hun boog, Om ongelukkigen en armen te doden, en vromen te slachten;
Mwet koluk elos faisak cutlass natulos ac akola pisr natulos In uniya mwet sukasrup ac mwet enenu, In onelosi su oru ma suwohs;
15 Maar het zwaard dringt in hun eigen hart, En hun bogen worden gebroken.
Tusruktu elos ac fah anwuki ke cutlass natulos sifacna, Ac pisr natulos fah kotkot uh.
16 Beter het weinige, dat de rechtvaardige heeft, Dan de geweldige rijkdom der bozen;
Finne pu ma su oan yurin sie mwet wo, A yohk sripa liki na mwe kasrup puspis su oan yurin mwet koluk nukewa,
17 Want de arm der bozen wordt gebroken, Maar voor de rechtvaardigen is Jahweh een stut.
Mweyen LEUM GOD El ac fah eisla ku lun mwet koluk, Ac karinganulos su wo.
18 Jahweh zorgt voor de dagen der vromen, En hun erfdeel blijft eeuwig bijeen;
LEUM GOD El karinganulos su aksol, Ac acn uh fah ma lalos nwe tok.
19 Ze staan niet verlegen in tijden van rampspoed, Maar worden verzadigd bij hongersnood.
Elos ac fah tia keok in pacl koluk; Elos ac fah kihp in pacl sracl.
20 Maar de goddelozen gaan zeker te gronde, En hun kinderen bedelen om brood; Jahweh’s vijanden vergaan als de glorie der velden, En verdwijnen als rook.
A mwet koluk elos ac fah misa; Mwet lokoalok lun LEUM GOD elos ac fah wanginla oana ros inimae; Elos fah wanginla oana kulasr.
21 De boze moet lenen, en kan niet betalen, De gerechte kan mild zijn en geven;
Mwet koluk elos ngusr ac tia folokin, A mwet wo elos sang ke kulang.
22 Want wien Hij zegent, bezit het Land, Maar wien Hij vervloekt, wordt vernietigd.
Elos su akinsewowoyeyuk sin LEUM GOD fah usrui acn uh, A elos su selngawiyuk sel fah lisyukla.
23 Jahweh leidt de schreden der mensen, Hij richt overeind, wiens gedrag Hem behaagt;
LEUM GOD El kol mwet uh ke inkanek fal elos in fahsr kac, Ac El karinganulos su akinsewowoyal.
24 En mocht hij al wankelen, toch zal hij niet vallen, Want Jahweh houdt hem bij de hand.
Elos fin ikori, elos ac fah tia mutana ten, Mweyen LEUM GOD El ac tulokunulosyak.
25 Ik was jong, en nu ben ik oud: Maar nooit heb ik een vrome verlaten gezien;
Nga matuoh inge; nga moul paht na, Tusruktu nga soenna liye sie mwet wo in pilesreyuk sin LEUM GOD, Ku tulik natul in ngusr mwe mongo.
26 Steeds kan hij nog mild zijn en aan anderen lenen, Zijn nageslacht tot zegen zijn.
In pacl nukewa el insewowo in sang mwe kite nu sin mwet, ac tia tupan in eis molo, Ac tulik natul elos mwe insewowo.
27 Houd u ver van het kwaad, en doe enkel wat goed is, Dan woont gij veilig voor eeuwig;
Forla liki ma koluk ac oru ma wo, Na fwil nutum elos ac fah mutana fin facl se inge;
28 Want Jahweh heeft de gerechtigheid lief, En nimmer verlaat Hij zijn vromen. De bozen worden voor eeuwig vernietigd, En het geslacht van de zondaars vergaat;
Tuh LEUM GOD El lungse ma suwohs, Ac El tia pilesralos su oaru nu sel. El karinganulos nwe tok, A fwil nutin mwet koluk fah lisyukla.
29 Maar de rechtvaardigen bezitten het Land, En blijven er altijd in wonen.
Mwet suwoswos fah usrui acn uh, Ac elos ac fah muta fac ma pahtpat.
30 De mond van den rechtvaardige verkondigt de wijsheid, En zijn tong spreekt wat recht is.
Kas lun sie mwet wo, kas lalmwetmet, Ac ma el oru uh suwohs pacl nukewa.
31 Hij draagt de Wet van zijn God in zijn hart; Nooit wankelen zijn schreden.
El sruokya ma sap lun God lal ke insial Ac tiana fahsr liki.
32 De boze loert op den vrome, En zoekt hem te doden;
Sie mwet koluk el tawi mwet wo Ac suk in unilya.
33 Maar Jahweh laat hem niet in zijn macht, En duldt geen veroordeling, als men hem richt.
Tusruktu LEUM GOD El ac tia eisalang nu ye ku lun mwet lokoalok lal, Ac El ac tia lela in itukyang mwatal ke pacl in nununku nu sel.
34 Blijf op Jahweh vertrouwen, En bewandel zijn wegen; Dan stelt Hij u in het bezit van het Land, En zult gij de verdelging der zondaars aanschouwen.
Filiya finsrak lom in LEUM GOD ac akos ma sap lal; El ac fah akfulatye kom ke El asot sie facl tuh in mwe usru lom, Ac kom ac fah liye ke mwet koluk elos lisyukyak.
35 Ik heb een zondaar gezien in zijn vermetele trots, Hoog als een Libanon-ceder;
Sie pacl ah nga liye sie mwet koluk su arulana sulallal; El fulat liki mwet nukewa, oana soko sak cedar in acn Lebanon,
36 Ik ging voorbij: zie, hij was er niet meer; Ik zocht hem, hij was niet te vinden.
Tusruktu tok ke nga fahsryak we el wangin; Nga sokol a nga tia ku in konalak.
37 Geef acht op den vrome en let op den brave: Het kroost van dien man leeft in vrede;
Liye mwet wo, ac tuni mwet suwoswos; Oasr fwilin tulik nutin mwet su moul in misla,
38 Maar de zondaars gaan allen te gronde, De kinderen der bozen worden vernietigd.
A mwet koluk elos kunausyukla, Ac fwilin tulik natulos sikiyukla.
39 Jahweh is het heil van de vromen, Hun toevlucht in tijden van nood;
LEUM GOD El molela mwet suwoswos Ac El karinganulos in pacl in ongoiya.
40 Jahweh helpt en beschermt hen tegen de bozen, Hij redt hen, als ze vluchten tot Hem!
El kasrelos ac molelosla; El loangelos liki poun mwet koluk Mweyen elos sokol in wikla yorol.
