< Psalmen 34 >
1 Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.
Mazmur Daud, ketika ia pura-pura tidak waras pikirannya di depan Abimelekh, sehingga ia diusir lalu pergi. Aku hendak bersyukur kepada TUHAN setiap waktu, dan tak henti-hentinya memuji Dia.
2 Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.
Aku hendak bermegah-megah karena perbuatan TUHAN; semoga orang tertindas mendengarnya dan bergembira.
3 Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:
Agungkanlah TUHAN bersamaku, mari bersama-sama memuliakan nama-Nya.
4 Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.
Aku berdoa kepada TUHAN, dan Ia menjawab, dan melepaskan aku dari segala ketakutan.
5 Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.
Orang tertindas berharap kepada-Nya dan bergembira, mereka tidak mempunyai alasan untuk menjadi malu.
6 Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.
Orang malang berseru dan TUHAN menjawabnya, membebaskan dia dari segala kesesakannya.
7 De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!
Malaikat TUHAN menjagai orang yang takwa, dan membebaskan mereka dari bahaya.
8 Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.
Rasakanlah sendiri betapa baiknya TUHAN, berbahagialah orang yang berlindung pada-Nya.
9 Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;
Hormatilah TUHAN, hai kamu umat-Nya, sebab orang takwa tak akan berkekurangan.
10 Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.
Singa-singa pun lapar karena kurang makanan; tapi orang yang menyembah TUHAN tidak berkekurangan.
11 Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,
Dengarlah, hai anak-anak sekalian, kuajari kamu menghormati TUHAN.
12 En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:
Inginkah kamu panjang umur dan menikmati yang baik?
13 Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;
Jangan mengeluarkan kata-kata jahat, dan jangan suka akan tipu muslihat.
14 Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!
Jauhilah yang jahat, lakukanlah yang baik, usahakanlah perdamaian dengan sekuat tenaga.
15 De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;
TUHAN memperhatikan orang saleh, Ia mendengar bila mereka berteriak minta tolong.
16 Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.
Tetapi orang yang berbuat jahat ditentang-Nya; kalau mereka mati, mereka lekas dilupakan.
17 De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;
Bila orang saleh berseru, TUHAN mendengarkan, dan menyelamatkan mereka dari segala kesesakan.
18 Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.
TUHAN dekat pada orang yang berkecil hati; Ia menyelamatkan orang yang patah semangat.
19 Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;
Banyaklah penderitaan orang baik, tetapi TUHAN membebaskan dia dari semuanya.
20 Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.
Tubuhnya tetap dijaga TUHAN, dari tulangnya tak satu pun dipatahkan.
21 De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.
Orang jahat akan mati karena kejahatannya, orang yang membenci orang saleh akan dihukum.
22 Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.
TUHAN menyelamatkan hamba-hamba-Nya; yang berlindung pada-Nya tak akan dihukum.