Psalmen 34
1 Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.
Von David, als er sich vor Abimelech irrsinnig stellte und dieser ihn von sich trieb, so daß er von dannen ging. Ich will den HERRN allzeit preisen,
2 Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.
Des HERRN soll meine Seele sich rühmen, die Demütigen sollen es hören und sich freuen.
3 Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:
Verherrlicht mit mir den HERRN und laßt uns gemeinsam seinen Namen erheben!
4 Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.
Sooft den HERRN ich suchte, hat er mich erhört und aus allen meinen Ängsten mich befreit.
5 Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.
Wer auf ihn blickt, wird heiteren Sinnes, und sein Antlitz braucht nicht beschämt zu erröten.
6 Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.
Hier ist ein (solcher) Dulder, der rief: da hörte der HERR und half ihm aus all seinen Nöten.
7 De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!
Der Engel des HERRN lagert sich rings um die Gottesfürchtigen und rettet sie.
8 Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.
Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist: wohl dem Manne, der auf ihn vertraut!
9 Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;
Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen! denn die ihn fürchten, leiden keinen Mangel.
10 Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.
Junge Löwen müssen darben und leiden Hunger; doch wer den HERRN sucht, entbehrt nichts Gutes.
11 Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,
Kommt her, ihr Kinder, hört mir zu: die Furcht des HERRN will ich euch lehren!
12 En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:
Wer ist der Mann, der langes Leben begehrt, der viele Tage sich wünscht, um Glück zu genießen?
13 Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;
Hüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen vor Worten des Trugs!
14 Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!
Halte dich fern vom Bösen und tu das Gute, suche den Frieden und jage ihm nach!
15 De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;
Die Augen des HERRN sind auf die Gerechten gerichtet und seine Ohren auf ihr Hilfsgeschrei.
16 Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.
Das Antlitz des HERRN steht gegen die Frevler, um ihr Gedächtnis auszutilgen von der Erde.
17 De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;
Wenn sie schreien, so hört es der HERR und rettet sie aus all ihren Nöten.
18 Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.
Der HERR ist nahe den zerbrochenen Herzen, hilft denen, die zerschlagenen Geistes sind.
19 Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;
Zahlreich sind die Leiden des Gerechten, doch aus allen rettet ihn der HERR.
20 Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.
Er behütet alle seine Gebeine, daß nicht eins von ihnen zerbrochen wird.
21 De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.
Den Gottlosen wird das Unglück töten, und wer den Gerechten haßt, muß es büßen.
22 Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.
Der HERR erlöst die Seele seiner Knechte, und alle, die zu ihm sich flüchten, brauchen nicht zu büßen.
