Psalmen 3
1 Een psalm van David, bij zijn vlucht voor zijn zoon Absalom. Jahweh, hoe talrijk zijn mijn belagers, Hoe talrijk, die tegen mij opstaan;
`The salm of Dauid, whanne he fledde fro the face of Absolon, his sone. Lord, whi ben thei multiplied that disturblen me?
2 Hoe velen, die van mij zeggen: Voor hem geen heil bij zijn God!
many men rysen ayens me. Many men seien of my soule, Noon helthe is to hym in his God.
3 Toch zijt Gij, Jahweh, het schild dat mij dekt, Mijn glorie en trots!
But thou, Lord, art myn vptakere; my glorye, and enhaunsyng myn heed.
4 Ik behoef maar tot Jahweh te roepen, Dan verhoort Hij mij van zijn heilige berg.
With my vois Y criede to the Lord; and he herde me fro his hooli hil.
5 Ik leg mij neer, slaap rustig in, Ontwaak, want Jahweh beschut mij.
I slepte, and `was quenchid, and Y roos vp; for the Lord resseyuede me.
6 Zo vrees ik de duizenden niet, Die van alle kant mij omringen.
I schal not drede thousyndis of puple cumpassynge me; Lord, rise thou vp; my God, make thou me saaf.
7 Sta op dan, Jahweh; Red mij, mijn God! Want Gij slaat al mijn vijanden in het gezicht, Stoot de bozen hun tanden stuk.
For thou hast smyte alle men beynge aduersaries to me with out cause; thou hast al to-broke the teeth of synneris.
8 Bij U, Jahweh, is redding; Op uw volk rust uw zegen.
Helthe is of the Lord; and thi blessyng, Lord, is on thi puple.
