Psalmen 22
1 Voor muziekbegeleiding; wijze: De hinde van de dageraad. Een psalm van David. Mijn God, mijn God, zie op mij neer; Waarom hebt Gij mij verlaten? Waarom houdt Gij U ver van mijn hulp, Ver van mijn jammerklachten, mijn God?
Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup, «Ayjǝlǝt-haxxaⱨar» (tang sǝⱨǝrdǝ kǝlgǝn mǝdǝt) degǝn aⱨangda oⱪulsun dǝp, Dawut yazƣan küy: — «Aⱨ Ilaⱨim, Ilaⱨim, nemixⱪa mǝndin waz kǝqting? Sǝn nemixⱪa meni ⱪutⱪuzuxtin xunqǝ yiraⱪsǝn? Nemixⱪa ⱪattiⱪ pǝryadlirimdin xunqǝ yiraⱪ turisǝn,
2 Ik roep overdag, Gij antwoordt niet; Des nachts, maar ik vind geen rust.
Hudayim, kündüzdǝ nida ⱪildim, lekin Sǝn ⱨeq jawab ⱪilmaysǝn; Keqidimu mǝn xundaⱪ pǝryad ⱪilixtin aram alalmaymǝn.
3 Toch troont Gij in het heiligdom, Gij, Israëls hoop!
Biraⱪ i Israilning mǝdⱨiyilirini ɵz makaning ⱪilƣuqi, Sǝn degǝn pak-muⱪǝddǝstursǝn!
4 Op U hebben onze vaderen vertrouwd, Op U zich verlaten, Gij hebt ze verlost;
Ata-bowilirimiz seni tayanqi ⱪilƣan, Ular sanga tayanƣan, sǝn ularni ⱪutⱪuzƣan.
5 Tot U geroepen, ze werden gered, Op U gerekend, ze zijn niet beschaamd.
Ular Sanga nida ⱪilixliri bilǝn ⱪutulƣan; Sanga tayinix bilǝn ularning ümidi ⱨeq yǝrdǝ ⱪalƣan ǝmǝs.
6 Doch ik ben maar een worm en geen mens, Door de wereld bespot, veracht door het volk;
Biraⱪ mǝn bolsam adǝm ǝmǝs, bir ⱪurtmǝn, Insan tǝripidin [tɵⱨmǝt bilǝn] rǝswayialǝm ⱪilinƣanmǝn, Halayiⱪ tǝripidin kǝmsitilgǝnmǝn.
7 Al die mij zien, lachen mij uit, Grijnzen, en schudden meewarig het hoofd:
Meni kɵrgǝnlǝrning ⱨǝmmisi mazaⱪ ⱪilip külidu, Baxlirini silkixip aƣzilirini pürüxtürüp:
8 "Hij heeft op Jahweh vertrouwd. Laat Die hem nu helpen, En hem verlossen, wanneer Hij hem liefheeft!"
«U Pǝrwǝrdigarƣa ɵzini tapxurƣan ǝmǝsmu?! Əmdi Pǝrwǝrdigar uni ⱪutⱪuzsun! Pǝrwǝrdigar uningdin hursǝn bolsa ǝgǝr, Uni ⱪutuldursun!» — deyixidu.
9 Ja, Gij zijt het, die mij uit de schoot hebt genomen, Die mij veilig deedt rusten aan de borst mijner moeder;
Biraⱪ meni apamning ⱪorsiⱪidin qiⱪarƣuqi ɵzüngdursǝn; Ⱨǝtta ǝmqǝktiki waⱪtimdimu meni ɵzünggǝ tayandurƣansǝn;
10 Bij mijn geboorte werd ik op uw knieën gelegd, Gij zijt mijn God van de moederschoot af.
Tuƣulƣinimdin tartipla, mǝn ɵzümni ⱪoynungƣa taxliƣanmǝn; Anamning baliyatⱪusidiki waⱪtimdila, Sǝn mening Tǝngrim bolup kǝlgǝnsǝn.
11 Blijf dus niet verre van mij, Want de nood is nabij, en er is niemand die helpt!
Mǝndin yiraⱪlaxma; Qünki riyazǝt meni ⱪistap kǝldi; Manga yardǝmdǝ bolƣuqi yoⱪtur.
12 Bonkige stieren staan om mij heen, Buffels van Basjan omsingelen mij;
Nurƣun buⱪilar meni ⱪorxiwaldi; Baxanning küqlük buⱪiliri meni oriwaldi;
13 Ze sperren hun muil naar mij open Als verscheurende, brullende leeuwen.
Ular adǝmni titma ⱪilƣuqi ⱨɵrkirǝwatⱪan xirdǝk, Aƣzilirni qong eqip manga tikilip turidu.
14 Als water ben ik uitgegoten, Al mijn beenderen zijn ontwricht; Mijn hart is als was, Smelt weg in mijn borst.
Mǝn tɵkülgǝn sudǝk boldum, Ⱨǝmmǝ sɵngǝklirim izidin qiⱪip kǝtti; Yürikim momdǝk erip kǝtti, Iq-baƣrimda zǝiplixip erip kǝtti.
15 Mijn keel is droog als een scherf, Mijn tong kleeft aan mijn gehemelte vast; En in het stof van de dood Strekt Gij mij neer.
Ⱪaƣjirap kǝtkǝn sapal parqisidǝk maƣdurum ⱪalmidi, Tilim tangliyimƣa qaplixip kǝtti, Sǝn [Pǝrwǝrdigar] meni ɵlümning topa-qangliriƣa ⱪoyƣansǝn.
16 Dan komen honden om mij heen, Een bende boosdoeners houdt mij omlegerd; Ze doorboren mijn handen en voeten,
Ƣaljir itlar manga olaxti, Bir top rǝzillǝr meni ⱪistap kelip, Mening ⱪolum wǝ putumni sanjip tǝxti.
17 Al mijn beenderen kan ik tellen. Ze werpen begerige blikken, En gluren mij aan;
Sɵngǝklirimning ⱨǝmmisini saniyalaymǝn, [Ustihanlirim] manga tikilip ⱪarap turƣandǝk ⱪilidu.
18 Verdelen mijn kleren onder elkander, En loten om mijn gewaad.
Ular kiyimlirimni ɵz arisida ülǝxtürüwatidu, Kɵnglikimgǝ erixix üqün qǝk taxlixiwatidu.
19 O Jahweh, blijf toch niet in de verte; Mijn Sterkte, snel mij te hulp!
Biraⱪ, i Pǝrwǝrdigar, mǝndin yiraⱪlaxma! I Küq-Ⱪudritim bolƣuqim, yardǝmgǝ tez kǝlgǝysǝn!
20 Bescherm mijn leven tegen het zwaard, Het enige, dat mij nog rest, tegen de honden;
Jenimni ⱪiliqtin ⱪutⱪuzƣin, Mening yalƣuz jenimni itning qanggilidin ⱪutuldurƣin.
21 Red mij uit de muil van den leeuw, Mij arme, van de hoornen der buffels.
Meni xirning aƣzidin ⱪutⱪuzƣin; Xundaⱪ, Sǝn iltijalirimni ijabǝt ⱪilip yawa kalilarning münggüzliridin ⱪutⱪuzƣansǝn!
22 Dan zal ik uw Naam aan mijn broeders verkonden, In de kring der gemeente U prijzen:
Mǝn Sening namingni ⱪerindaxlirimƣa elan ⱪilimǝn; Qong jamaǝt iqidǝ turup Sanga bolƣan mǝdⱨiyilirimni jakarlaymǝn;
23 "Looft Jahweh, gij die Hem vreest, Heel Jakobs geslacht; Brengt Hem ere en siddert voor Hem, Alle kinderen van Israël!"
Pǝrwǝrdigardin ǝymǝngüqilǝr, Uni mǝdⱨiyilǝnglar! Yaⱪupning barliⱪ nǝsilliri, Uningƣa xan-xǝrǝp kǝltürünglar! Israilning pütün ǝwladliri, Uningdin ǝymininglar.
24 "Want nimmer heeft Hij versmaad of veracht De ellende van den verdrukte; Zijn aanschijn voor hem niet verborgen, Maar hem verhoord, als hij Hem riep!"
Qünki U ezilgüqining axu harlinixlirini nǝziridin saⱪit ⱪilƣan ǝmǝs, Yaki Uningdin ⱨeq yirgǝngǝn ǝmǝs; Uningdin Ɵz wisalini ⱨeq yoxurƣan ǝmǝs; Bǝlki U iltija ⱪilip awazini kɵtürginidǝ, Uningƣa ⱪulaⱪ selip angliƣan.
25 Dit zal mijn danklied voor U zijn In de grote gemeente! Dan zal ik ook mijn belofte vervullen Aan hen, die Hem vrezen:
Qong jamaǝt iqidǝ manga oⱪulƣan mǝdⱨiyilǝr Ɵzüngdindur, Hudadin ǝymǝngüqilǝrning aldida iqkǝn ⱪǝsǝmlirimni ixⱪa axurimǝn;
26 De armen zullen eten, En worden verzadigd; Die Jahweh zoeken, zullen Hem loven. En hun hart zal eeuwig worden verkwikt.
Ajiz mɵminlǝr ⱪorsiⱪi toyƣuqǝ tamaⱪlinidu; Pǝrwǝrdigarni izdigǝnlǝr Uni mǝdⱨiyǝlǝydu; Silǝrning ⱪǝlbinglar mǝnggü yaxnaydu!
27 Alle grenzen der aarde zullen het gedenken, En zich tot Jahweh bekeren, Alle stammen der heidenen Hem aanbidden!
Zeminning ǝng qetidikilǝrmu bu ixni ⱪǝlbidǝ tutup, towa ⱪilip Pǝrwǝrdigarning aldiƣa kelidu; Əl-millǝtlǝrning barliⱪ jǝmǝtliri aldingda ibadǝt ⱪilidu;
28 Want Jahweh komt het koningschap toe, Hij is de Heerser der volken;
Qünki padixaⱨliⱪ Pǝrwǝrdigarƣila tǝwǝdur; U ǝl-millǝtlǝr arisida ⱨɵküm sürgüqidur.
29 Hem alleen moeten huldigen alle machten der aarde! Dan buigen zich ook voor Hem neer, die in het stof zijn gezonken, En geen leven meer hebben.
Jaⱨandiki baylarmu Uning aldidin yǝp-iqip, ibadǝt ⱪilidu; Tupraⱪⱪa kirǝy dǝp ⱪalƣanlarmu, ⱨǝtta ɵz jenini saⱪliyalmaydiƣanlarmu Uningƣa sǝjdǝ ⱪilidu;
30 Dan zal ook mijn zaad Hem dienen, En van den Heer gaan vertellen aan het volgend geslacht,
Kǝlgüsidiki bir ǝwlad Uning hizmitidǝ bolidu; Bu ǝwlad Rǝb üqün Ɵz pǝrzǝntliri ⱨesablinidu.
31 Zijn goedheid verhalen aan het volk, dat nog geboren moet worden: Dat het Jahweh was, die het volbracht!
Keyin ular kelip, xu qaƣda tuƣulidiƣan bir ⱪowmƣa Uning ⱨǝⱪⱪaniyliⱪini jakarlap xuni elan ⱪiliduki, «U buni ǝmǝlgǝ axurdi!»
