Psalmen 22
1 Voor muziekbegeleiding; wijze: De hinde van de dageraad. Een psalm van David. Mijn God, mijn God, zie op mij neer; Waarom hebt Gij mij verlaten? Waarom houdt Gij U ver van mijn hulp, Ver van mijn jammerklachten, mijn God?
A I Kot, ai Kot da me komui likidmalie kin ia la? I likelikwir, a sauas pa i me doo.
2 Ik roep overdag, Gij antwoordt niet; Des nachts, maar ik vind geen rust.
Ai Kot, nin ran i kin likwir, a kom sota kin sapeng, o ni pong i pil sota kin nenenla.
3 Toch troont Gij in het heiligdom, Gij, Israëls hoop!
Ari so, komui ta me saraui, komui me kotikot pan kaul en kaping en Israel.
4 Op U hebben onze vaderen vertrouwd, Op U zich verlaten, Gij hebt ze verlost;
Sam at akan liki komui, o ni ar liki, kom kotin sauasa irail er.
5 Tot U geroepen, ze werden gered, Op U gerekend, ze zijn niet beschaamd.
Irail likwir ong komui, rap dorelar, re liki komui, rap sota namenokala.
6 Doch ik ben maar een worm en geen mens, Door de wereld bespot, veracht door het volk;
A ngai dueta kamatol amen, a kaidin ol amen, me aramas akan kin lalaue o mamaleki.
7 Al die mij zien, lachen mij uit, Grijnzen, en schudden meewarig het hoofd:
Karos me kilang ia, kin lalaue, ia, sara pasang au arail o tuetuäl mong arail:
8 "Hij heeft op Jahweh vertrouwd. Laat Die hem nu helpen, En hem verlossen, wanneer Hij hem liefheeft!"
A kin liki Ieowa, i en dorela i, o kamaioda i, pwe a kin kupura i.
9 Ja, Gij zijt het, die mij uit de schoot hebt genomen, Die mij veilig deedt rusten aan de borst mijner moeder;
Pwe komui kotin kaipwi ia sang nan kaped en in ai; komui ta, me i liki sang ni ansaun ai mi ni maramaran in ai.
10 Bij mijn geboorte werd ik op uw knieën gelegd, Gij zijt mijn God van de moederschoot af.
Sang nan kaped en in ai i lokidokilang komui; komui ta ai Kot sang ni ansaun ai mi pon kopan in ai.
11 Blijf dus niet verre van mij, Want de nood is nabij, en er is niemand die helpt!
Kom der kotin doo sang ia, pwe ansaun kalokolok korendor, ap solar sauas pa i.
12 Bonkige stieren staan om mij heen, Buffels van Basjan omsingelen mij;
Kau ol kalaimun kan kapil ia penaer, o kau ol en Pasan kele ia pena.
13 Ze sperren hun muil naar mij open Als verscheurende, brullende leeuwen.
Irail sara dong ia dueta laien weriwer o laualo amen.
14 Als water ben ik uitgegoten, Al mijn beenderen zijn ontwricht; Mijn hart is als was, Smelt weg in mijn borst.
Ngai wudokilar dueta pil, ai kokon akan karos muei pasanger, o mongiong i pei pasanger nan kaped i dueta wi.
15 Mijn keel is droog als een scherf, Mijn tong kleeft aan mijn gehemelte vast; En in het stof van de dood Strekt Gij mij neer.
Ai kelail ngalangal lar dueta diper en dal eu, o lo i pasadang pan ngatangat ai, o komui kin wia kin ia me melar amen.
16 Dan komen honden om mij heen, Een bende boosdoeners houdt mij omlegerd; Ze doorboren mijn handen en voeten,
Pwe kidi kan kapil ia pena, o pwin aramas sued eu kele ia pena, irail kapore pasang pa i o nä i kat.
17 Al mijn beenderen kan ik tellen. Ze werpen begerige blikken, En gluren mij aan;
I kak wadok kokon ai kan karos; a irail kin kilekilang ap peren kida.
18 Verdelen mijn kleren onder elkander, En loten om mijn gewaad.
Re kin nek pasang ai likau kan nan pung arail, o re doropweki ai likau pup.
19 O Jahweh, blijf toch niet in de verte; Mijn Sterkte, snel mij te hulp!
A komui Maing ender doo sang ia! Ai kel madangdo o sauasa ia!
20 Bescherm mijn leven tegen het zwaard, Het enige, dat mij nog rest, tegen de honden;
Dorela maur i sang kodlas, pwe me ta ieu, o sang nan kel en kidi!
21 Red mij uit de muil van den leeuw, Mij arme, van de hoornen der buffels.
Sauasa ia sang nan au en laien, o dore ia la sang ose en man laualo!
22 Dan zal ik uw Naam aan mijn broeders verkonden, In de kring der gemeente U prijzen:
I pan padaki ong ri ai kan duen mar omui, o i pan kapinga komui nan momodisou.
23 "Looft Jahweh, gij die Hem vreest, Heel Jakobs geslacht; Brengt Hem ere en siddert voor Hem, Alle kinderen van Israël!"
Kapinga Ieowa komail me masak i, o kadaudok en Iakop en kalinganada i, o wan Israel karos masak i.
24 "Want nimmer heeft Hij versmaad of veracht De ellende van den verdrukte; Zijn aanschijn voor hem niet verborgen, Maar hem verhoord, als hij Hem riep!"
Pwe a sota kotin mamaleki de suedeki me luet akan; o a sota kotin karirila silang i sang irail; o ni a likwir ong i, a kotin erekier.
25 Dit zal mijn danklied voor U zijn In de grote gemeente! Dan zal ik ook mijn belofte vervullen Aan hen, die Hem vrezen:
I pan kapinga komui nan momodisou kalaimun; i pan kapwaiada ai inau mon ir me lan i.
26 De armen zullen eten, En worden verzadigd; Die Jahweh zoeken, zullen Hem loven. En hun hart zal eeuwig worden verkwikt.
Me luet akan en manga o medila, o me idok Ieowa, pan kapinga i; ngen omail pan memaureta kokolata.
27 Alle grenzen der aarde zullen het gedenken, En zich tot Jahweh bekeren, Alle stammen der heidenen Hem aanbidden!
Ni imwin sap karos re pan tamanda Ieowa, ap wuki ong i, o di en men liki karos pan kaudoki ong i.
28 Want Jahweh komt het koningschap toe, Hij is de Heerser der volken;
Pwe wein Ieowa, o a kotin kaunda men liki kan.
29 Hem alleen moeten huldigen alle machten der aarde! Dan buigen zich ook voor Hem neer, die in het stof zijn gezonken, En geen leven meer hebben.
Me wi kan karos nin sappa pan mangamanga o kelepuki; karos, me pan wiala pwel o sota kak kolekol maur ar, pan pongi i.
30 Dan zal ook mijn zaad Hem dienen, En van den Heer gaan vertellen aan het volgend geslacht,
Kadaudok eu mia, me pan papa i, re pan padaki ong seri o seri en seri kan duen Ieowa.
31 Zijn goedheid verhalen aan het volk, dat nog geboren moet worden: Dat het Jahweh was, die het volbracht!
Re pan pwarado o padaki ong aramas akan, me pan ipwidi mur duen a pung, o duen me a kotin wiadar.
