Psalmen 2
1 Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
Poukisa nasyon yo ap toumante kò yo konsa? Poukisa pèp yo ap fè plan ki p'ap sèvi yo anyen?
2 Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
Wa latè yo pran lèzam. Chèf yo mete tèt yo ansanm, y'ap fè konplo sou do Seyè a, y'ap fè konplo sou do wa li chwazi a.
3 "Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
Y'ap plede di: -Ann kase chenn yo mete nan pye nou yo! Ann voye yo jete!
4 Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
Seyè a rete chita nan syèl la, l'ap ri. L'ap pase yo nan jwèt.
5 Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
Apre sa, li fè kòlè, li pale ak yo. Li move sou yo, li fè kè yo kase.
6 "Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
Li di: -Se mwen menm ki mete wa mwen an sou mòn Siyon, mòn ki apa pou mwen an.
7 Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
Wa a di: -M'ap fè nou konnen sa Seyè a deside. Li di mwen: Ou se pitit mwen. Depi jòdi a, se mwen ki papa ou.
8 Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
Mande m', m'a ba ou tout nasyon yo pou eritaj ou. M'a ba ou tout latè pou bitasyon ou.
9 Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
W'ap kraze ren yo avèk yon baton fè, w'ap kraze yo an miyèt moso tankou yon kannari yo kraze.
10 Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
Koulye a, nou menm wa yo, manyè konprann. Nou menm k'ap dirije moun sou latè, manyè koute.
11 Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
Sèvi Seyè a avèk krentif, tranble nan tout kò nou,
12 Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!
bese tèt devan li. Si se pa sa, n'a fè l' fache, n'a mouri, paske kòlè l' moute fasil. Ala bon sa bon pou moun k'ap chache pwoteksyon anba zèl li!
