Psalmen 18
1 Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
Načelniku godbe, Davida hlapca Gospodovega; kateri je govoril Gospodu té pesmi besede v dan, ko ga je bil rešil Gospod iz roke vseh sovražnikov njegovih, kakor iz roke Savlove. In rekel je: Iz osrčja svojega bodem te ljubil, Gospod, moja krepost.
2 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
Gospod, skala moja in grad moj in rešitelj moj; Bog mogočni moj, pečina moja, kamor pribegam, ščit moj in blaginje moje rog, višina moja.
3 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
Hvaljenega kličem Gospoda in rešujem se sovražnikov svojih.
4 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
Obdajajo me smrtne bolečine in malopridnih hudourniki me strašijo.
5 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
Groba bolečine me obhajajo, smrtne zanke so mi na poti. (Sheol h7585)
6 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
V stiski svoji kličem Gospoda, in do Boga svojega vpijem; iz svetišča svojega usliši moj glas, in vpitje moje predenj pride do ušes njegovih:
7 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
In stresa se in giblje zemlja, in podloge gorâ se majó; stresajo se pa, ko se mu vname jeza.
8 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Dim se vali skozi nos njegov in ogenj požrešen iz ust njegovih; žarjavica goreča gre od njega.
9 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
In nagne nebo ter stopi dol, z mrakom pod svojimi nogami,
10 Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
In sedeč na kerubih leti, in plava na vétrovih perotih.
11 Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
Temo si napravi v zavetje svoje, okolo sebe za šator svoj; temotne vode, gošče gornjih oblakov.
12 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
Od svita pred njim prehajajo gosti oblaki njegovi, toča in žarjavica ognjena.
13 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
Na nebesih grmi Gospod in z višave izhaja glas njegov, toča in žarjavica ognjena.
14 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
Tako proži pušice svoje, razsipa jih in strele meče ter jih podi.
15 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
Prikazujejo se tudi najnižje struge vodâ, in razgrinjajo se podloge vesoljne zemlje od hudovanja tvojega, Gospod, od sape tvojega nosú.
16 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Iz višine poseže ter me potegne gor, izvleče me iz mnogih vodâ.
17 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Reši me neprijatelja mojega močnejšega, in sovražnikov mojih, ko so krepkejši od mene.
18 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
Srečujejo me ob času nadloge moje, tedaj mi je za palico Gospod:
19 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
In izpelje me na prosto; reši me, ker me ima rad.
20 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
Podeljuje mi Gospod po pravičnosti moji; po čistosti mojih rok mi povrača.
21 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Ker se držim potov Gospodovih, ter se ne obračam krivično od svojega Boga;
22 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
Ker so vse sodbe njegove pred mojimi očmi; in postav njegovih ne odvračam od sebe:
23 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
Ker sem pošten pred njim, in se varujem, da ne ravnam krivično.
24 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
Povrača mi Gospod po pravičnosti moji; po čistosti mojih rok pred njegovimi očmi.
25 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
Z dobrotljivim izkazuješ se dobrotljivega, s poštenim možem izkazuješ se poštenega.
26 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
S čistim kažeš se čistega, ali popačenemu nasprotuješ.
27 Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
Ker ti otimaš ljudstvo ubogo, prevzetne pa oči ponižuješ.
28 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
Dà, svetilo moje razsvetljuješ; Gospod, moj Bog razjasnjuje moje temé.
29 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
S teboj namreč prodiram skozi krdelo, in z Bogom svojim preskakujem zid.
30 God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Tega Boga mogočnega pot je poštena; govor Gospodov ves čist; ščit je vsem, kateri pribegajo k njemu.
31 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Ker kdo je Bog razen Gospod? in kdo skala razen naš Bog?
32 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Ta je Bog mogočni, ki me opasuje z močjo, in dela pošteno mojo pot:
33 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Storivši noge moje kakor jelenom, da me stavi na višino mojo;
34 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Boja uči roke moje; tako da zlomi lok jekleni roka moja.
35 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
Ker daješ mi ščit blaginje svoje, in desnica tvoja me podpira, in krotkost tvoja me povišuje.
36 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Hoji moji razširjaš prostor moj; in členki mojih nog ne omahujejo.
37 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
Sovražnike svoje podim in dohajam jih; in ne povrnem se, dokler jih nisem uničil.
38 Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Zdrobim jih tako, da ne morejo več vstati, padajoč pod noge moje.
39 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Opasuješ me namreč z močjo za vojsko; pod me podiraš nje, ki se spenjajo zoper mene.
40 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
In neprijateljev mojih tilnik mi podajaš; da ugonobim sovražnike svoje.
41 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
Vpijejo, a ni ga, da jih reši; h Gospodu, a ne usliši jih.
42 Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
Zatorej jih razmeljem kakor prah pred vetrom; kakor blato na ulicah jih drobim.
43 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
Oproščaš me prepirov ljudstva; staviš me narodom na čelo; ljudstvo, katerega nisem poznal, služi mi:
44 Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
Na sluh ušesa so mi pokorni; tujci se mi udajajo lažnjivo;
45 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Tujci padajo in pritrepetavajo iz gradov svojih.
46 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
Gospod živi in blagoslovljena skala moja; zatorej naj se povišuje Bog blaginje moje.
47 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
Bog ta mogočni, ki mi daje maščevanje, in spravlja ljudstva pód me;
48 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
Rešuje me sovražnikov mojih; tudi nad nje, ki se spenjajo zoper mene, povzdignil si me; možu silovitemu si me iztrgal.
49 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
Zatorej te bodem slavil med narodi, Gospod, in prepeval bodem tvojemu imenu:
50 Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
Da veliko blaginjo vsakoršno podeljuješ svojemu kralju, in izkazuješ milost maziljencu svojemu, Davidu in semenu njegovemu na veke.
