Psalmen 18
1 Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
Љубићу Те, Господе, крепости моја,
2 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!
3 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.
4 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.
5 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
Опколише ме болести паклене, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
6 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.
7 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.
8 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.
9 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.
10 Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.
11 Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.
12 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.
13 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.
14 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.
15 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.
16 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.
17 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
18 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
19 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.
20 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.
21 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,
22 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
23 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.
24 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.
25 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,
26 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.
27 Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.
28 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.
29 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.
30 God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.
31 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?
32 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.
33 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.
34 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.
35 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.
36 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.
37 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.
38 Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.
39 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.
40 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
41 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.
42 Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.
43 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.
44 Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.
45 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
46 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,
47 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
48 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!
49 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,
50 Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.
